donderdag 2 mei 2013

Verhuizing en vakantie

Ondertussen zijn we verhuisd, mede dankzij de enorme hulp van (schoon)ouders.



Het waren wat zware weken. Kasper had behoorlijk wat moeite met wennen aan het nieuwe huis en werd na twee weken ook nog eens een week ziek (niet ernstig, maar gewoon ontzettend vervelend). Dus wij waren behoorlijk moe, van iedere nacht rond 3 a 4 uur met hem opstaan. Maar na drie weken in het nieuwe huis stond de vakantie op de planning!
Kasper werd nog precies beter voor we vertrokken, dus vol goede moed namen we het vliegtuig naar Spanje. Kasper was niet eens zo heel gestressd door de reis en paste zich heel snel aan in het vakantiehuis in Spanje en sliep daar veel beter dan in ons nieuw huis in Denemarken. Wat een opluchting! We hebben echt enorm kunnen genieten en zelfs wat bij kunnen slapen.


Het weer was niet schitterend, maar we hebben toch regelmatig de zon gezien en met uitzondering van 1 dag met volop regen, konden we toch regelmatig lekker naar buiten:


Ook heb ik een flinke bergwandeling (ongeveer 10 km)  gemaakt met de mannen. Heerlijk even flink inspannen en genieten van de natuur. Lang geleden dat ik gewandeld had zonder kinderwagen.


Verder was het vooral genieten van het bij elkaar zijn met de familie en de kinderen. Famke en Nika konden heerlijk met elkaar spelen en ook Sebas mocht zo nu en dan meedoen. Kasper heeft een stuk beter leren staan en kan met ondersteuning nu wat stappen. Zo liet ik hem vandaag even 2 minuutjes alleen, en gelijk had hij alweer wat van de koffietafel weten te halen...









In een stadje aan het strand stuiten we ineens op een prachtig stadswater. Afwatering van een flink gebied kwam hier in zee en het was aangelegd in een prachtig park met speelmogelijkheden voor de kinderen en ook veel beplanting voor de reiniging van het water voor het in zee uitkwam. Mijn ecologen hart ging er toch weer even sneller van kloppen.
Kortom een heerlijke vakantie en nu gaan we er weer tegenaan!

maandag 4 maart 2013

Kasper 1 jaar!

Het is alweer even geleden, maar 20 februari is ons lieve, kleine mannetje alweer een jaar geworden. Op de valreep heeft hij nog net leren 'kruipen'.
Hij blijft wat achter in zijn grove motoriek vergeleken met zijn leeftijdsgenootjes, maar met zijn fijne motoriek is niks mis. Dus nu zit hij overal aan en hij vindt het helaas nog geweldig als hem wordt vertelt dat hij iets niet mag. Famke wordt afentoe ook gek van hem, als hij weer eens aan haar haren of verkleedjurken komt trekken. Tegelijkertijd houdt ze hem ook in de gaten bij de dingen die ze weet dat hij niet mag. Zo hield ze hem vandaag mooi tegen zodat hij niet van de drempel in de keuken de bryggers (bijkeuken) in zou vallen.
We zijn nog even een weekendje op flitsbezoek in Nederland geweest. Helaas was Kasper echt verschrikkelijk gestrest van de reis. Dus nachtrust hebben we simpelweg niet gehad en de terugreis met het vliegtuig heeft hij weer de halve weg geschreeuwd. Thuis in zijn eigen bedje kwam hij gelukkig snel weer tot rust. Famke op het vliegveld in Kopenhagen:
Sneeuwpop bouwen met haitie in Nederland (daar is tenminste wel lekkere plaksneeuw!):
 
Afgelopen weekend hadden we het eerste 'voorjaars'weekend. Nog verdraaid koud, maar heerlijk om weer echt de zon in volle glorie te zien. Dus we hebben even echt ontspannen en opgeladen voor de komende weken waarin het erg druk zal worden met de voorbereiding van de verhuizing.





dinsdag 5 februari 2013

Dag januari

Tijd vliegt voorbij, lukt niet echt om regelmatig te bloggen dit jaar... Maar gelukkig gaat het allemaal goed. Na de strubbelingen in de eerste week van januari hebben we de rest van de maand allemaal gezond mogen doorbrengen. De opluchting op het werk was daardoor ook groot, want meer ziek/ vrije dagen konden er even echt niet meer bij.
Met Famke gaat het heerlijk, haar vriendin Lisa is nog een keertje op bezoek geweest in januari en ze hebben de hele middag heel lief samen gespeeld. Afgelopen vrijdag kreeg Famke haar eerste kus van een jongetje op de børnehave, heel schattig. Dus vrijdagavond werd er een tekening gemaakt voor Malte, die totaal verbaasd (en blij) was toen hij maandag zomaar een tekening van Famke kreeg :D. Erg lachen (we lachen vast wat minder hard over 10 jaar...). Ook zijn ze lekker veel creatief bezig, zo zit Famke nu een paar weken in een ritmiek groep, waar ze allerlei fysieke oefeningen/ dansjes en dergelijke krijgen op muziek. En was ze laatst ook gesmienkt.

Met Kasper gaat het ook zijn gangetje. Hij is niet zo vlot met zijn grove motoriek, dus echt kruipen doet hij nog niet en staan is ook nog verre van stabiel. Maar hij vermaakt zich prima terwijl hij op de vloer zit. En er is niks mis met zijn fijne motoriek. Zo belde hij maandagochtend vroeg vrolijk naar opa en oma terwijl ik hem even mijn Iphone in zijn handen had gegeven. Oeps...
Verder proberen we ieder weekend wel even wat te gaan doen met de kinderen, naar de bibliotheek of naar de speeltuin bijvoorbeeld.


Zo komen we de tijd wel door :D. Nu weer de maand van een hoop verjaardagen.

 
 

maandag 14 januari 2013

Kerst en het nieuwe jaar.


Het was even spannend voor de kerst, of iedereen beter zou zijn om naar Nederland te gaan, maar het is gelukt! Kasper kreeg weliswaar nog wel waterpokken, maar heeft daar niet ontzettend veel last van gehad. Wel werd hij iedere ochtend om kwart voor vier wakker, toch wel een beetje vroeg. We hebben lekker kunnen ontspannen in Nederland. Niet teveel gereisd dit keer en ook een beetje uit kunnen rusten. Naast natuurlijk de familie zien hebben we ook even een dagje met zijn tweetjes kunnen doorbrengen. Lekker naar de sauna en naar de bioscoop. Heerlijk, dat hadden we wel verdiend na alle ziektes.



Terug in Denemarken duurde het welgeteld tot de 4e januari voordat Kasper weer ziek werd. Dit keer weer koorts en algeheel gewoon erg ongelukkig (waarschijnlijk weer wat tanden die erdoor willen komen). Het duurde ook weer 5 dagen voor hij weer een beetje de oude was. Vervolgens genieten we nu wel enorm van ons vrolijke mannetje en zijn we afgelopen weekend met zijn viertjes naar Roskilde geweest, beetje gewinkeld en daar geluncht. Fijn dat dat weer kon na zo'n uitputtende december. Ook is de madordning in de børnehave van start gegaan, oftewel nu krijgen allebei onze kinderen warm eten tussen de middag (als ze het opeten dan natuurlijk) en hoeven we 's ochtends geen broodtrommeltje meer te maken en ook niet meer iedere avond te koken, aangezien we zelf ook warm kunnen eten op het werk. Dat vermindert de stress 's avonds aanzienlijk als we thuiskomen. Dus nu maar hopen dat we voorlopig weer even gezond mogen blijven en dan gaan we weer met goede moed het nieuwe jaar tegemoet!
Groetjes jukifaka

donderdag 20 december 2012

Pffff


Alweer een maand geleden sinds mijn laatste blog... Helaas niet zonder reden. We gaan van de ene ziekte in de andere en zijn aardig aan het einde van ons Latijn. Het begon allemaal met een een week waarin Kasper last kreeg van zijn tanden. Het weekend daarop waren Justin en ik flink ziek (buikgriep) en Famke een beetje. Vervolgens kreeg Kasper een flinke verkoudheid met koorts. Toen dat over was vonden we de eerste waterpokken bij Famke. Toen besloten we oma in te vliegen, zodat we niet nog een week vrij hoefde te nemen om thuis te zitten met een ziek kind. Dat ging ternauwernood goed, want er werd niet zoveel gevlogen in verband met een sneeuwstorm. Vorige week woensdag werd ik weer ziek. Woensdag nog even doorgebeten op het werk, maar donderdag moest ik toch echt opgeven en toegeven dat ik de griep te pakken had. Justin en oma voelde zich verder ook niet echt top (wellicht wat verkeerds gegeten). Afgelopen dinsdag heb ik weer geprobeerd te werken, maar dat ging niet echt lekker met enorme hoestaanvallen, dus nu zit ik wederom thuis (en ga ik het morgen maar weer proberen). Kortom we zitten er wel een beetje doorheen. Hebben wel enorm geluk gehad dat oma een weekje kon komen helpen, want anders hadden we het echt niet meer getrokken. Met Kasper gaat het eigenlijk allemaal wel lekker nu. Hij slaapt weer beter door en heeft geleerd te zwaaien en te klappen. Nu maar hopen dat hij nog even ontsnapt aan de waterpokken...

 

maandag 19 november 2012

Ups and downs

Zo, Kasper is deze week alweer voor de derde week in de opvang. En het gaat er prima. Hij doet er een stuk minder, maar veel langere dutjes. Verder lijkt hij over het algemeen heel tevreden en blij. Ook hebben we twee heerlijke weekenden gehadden. Een van de weekenden zijn we naar Liseleje geweest en hebben we genoten van het aangename najaarsweer:


Het weekend erna zijn opa en oma op bezoek geweest. Die hebben een dagje op de kinderen gepast en zijn nog een dagje samen met ons geweest:


Afgelopen weekend was helaas een absoluut dieptepunt. Vrijdag was ik al ziek (overgeven/ diarree), 's avonds en 's nachts begon Justin ook. Zaterdag was Famke ziek (ook last van haar buik) en van zaterdag op zondag was Kasper totaal van slag en kregen we hem niet meer in slaap. Hij is wel klaar met de fles 's avonds en wil ook even geen fopspeen meer... Dus we moeten nu weer even zoeken naar een nieuw ritme en avondritueel. Waarschijnlijk komen er weer een paar tanden aan (de eerste twee zijn nu door). Toen we hem vandaag ophaalde uit de opvang bleek hij vanochtend twee uur geslapen te hebben en vanmiddag 4 uur! Ik zag gelijk aan zijn rode wangen dat hij ook wat koorts had (bleek thuis 38.6...). Hopelijk komt hij er dit keer snel weer bovenop...
Verder is het ontzettend druk op het werk, zowel bij Justin als bij mij. Ik heb ook een nieuwe positie gekregen (waarschijnlijk per 1 januari), associate III in de virologie, met natuurlijk nieuwe uitdagingen. Voorlopig weer veel nieuwe dingen leren, maar ondertussen missen we ook nog twee man personeel en dat maakt de werkdruk voor iedereen erg hoog.
En dan is het wel weer even wennen om 's ochtends met zijn allen de deur uit te moeten, twee kindjes klaar te maken voor de opvang en 's middags weer met zijn allen thuiskomen en dan weer te moeten haasten om wat eten op tafel te toveren... Zodus niet zoveel tijd voor de blog...

zondag 4 november 2012

Vakantie Portugal

De laatste week van oktober zijn we naar Portugal geweest met de familie Swart, ter gelegenheid van het 35-jarige huwelijk van Koos en Antsje. De heenreis verliep voorspoedig. 's Ochtends vroeg vertrokken uit Kopenhagen en tegen de middag aangekomen in Lissabon. Daar stond een auto voor ons klaar en zo konden we doorrijden naar de Algarve, waar Koos en Antsje een villa hadden afgehuurd voor de hele familie. Justin is gelijk boodschappen gaan doen, terwijl ik probeerde de kinderen een beetje tot rust te brengen. Tegen half zeven kwam de rest van de familie uit Nederland aan. Ik ging vroeg naar bed, maar rust kregen we niet, want ons mannetje had een erg gestreste eerste nacht. Halverwege de nacht heb ik hem in een wanhoopspoging bij ons in bed gelegd en toen kalmeerde hij eindelijk wat. De eerste dag was heerlijk zonnig en konden we lekker bijkomen bij het privezwembad!





Kasper werd ook wat meer ontspannen. Zondag begon de regen en zijn we met zijn viertjes naar een soort dolfinarium geweest: http://www.zoomarine.pt/en/theme-park . Vreselijk duur, zeker aangezien een groot deel van de attracties was gesloten wegens het slechte weer. Maar wel ontzettend leuke shows met zeeleeuwen en dolfijnen. Ik waande me weer even in Sea World, San Diego. Ook was er een draaimolen en een treintje, wat Famke natuurlijk geweldig vond.




De rest van de week was het afwisselend afentoe zonnig en dan gelijk ook warm, of regen... Niet helemaal ideaal, want er is niets berekend op slecht weer in de Algarve... Toch zijn we nog een keer naar het strand geweest en hebben we het naburige stadje Carvoeira bezocht. Verder zijn we vooral bij de villa gebleven. Lotte had waterballonnen meegenomen, wat ook erg in de smaak viel bij Famke.






De helft van de familie was na een paar dagen ook nog eens snotverkouden en Famke kreeg wat muggensteken in haar gezicht, waardoor ze twee dagen rondliep met een oog wat volledig dicht zat. Gelukkig had ze er niet verschrikkelijk veel last van. De terugreis ging vrij aardig, totdat we daadwerkelijk uit Lissabon vertrokken (6 uur 's avonds). Toen had Kasper het gehad en heeft hij gehuild/ geworsteld tot ongeveer 20 minuten voor de landing, toen viel hij in slaap. Niet echt ideaal als je jezelf ook niet echt top voelt. Vervolgens hadden we gelukkig een weekend om even bij te komen. Kasper was duidelijk blij om weer in zijn vertrouwde omgeving te zijn en Famke natuurlijk ook blij om weer bij al haar speelgoed te kunnen.