Voorjaarsperikelen

Opvoeden is een kunst, iets wat wij zeker nog niet geheel onder de knie hebben... Toen we terugkwamen uit Nederland hadden we besloten eerst Famkes slaapproblemen proberen op te lossen. Ze werd namelijk steeds totaal panisch zodra we haar alleen lieten, en bleef maar schreeuwen, hoe lang we ook wachten. Dus besloten we voor een 'softe' aanpak te gaan. We hebben een paar nachten afwisselend naast haar geslapen, en ook een nieuw avondritueel ingesteld, aangezien de beker warme melk niet meer naar haar wens was. Dus nu hebben we een vast ritme met peuter-tv kijken, tanden poetsen, pyama aan, boekje lezen en dan naar bed. Dat ging na een tijdje aardig, dus hebben we ons slaapmatje wat verder van haar verwijderd en dat ging ook goed. Vervolgens zijn we alleen bij het inslapen bijgebleven, dat gaat ook best aardig, maar daar blijven de vorderingen nu steken. Heb al een keer net buiten de deur gezeten, in plaats van in haar kamertje, maar de volgende dag had ze dat door en brak het protest aan. We krijgen ook de indruk dat ze momenteel nogal veel enge dromen heeft, wat natuurlijk ook niet helpt. Dus voorlopig staat het slaapproject in pauze-stand, en blijven we gewoon even bij haar bij het slapen gaan. Vooruitgang is in ieder geval dat ze nu een vrij vast ritme heeft, zowel 's nachts als overdag. Natuurlijk wordt ze nog steeds wel eens om half vijf wakker, maar toch vaker netjes om zes uur.    Afgelopen weekend hadden we besloten dat het tijd werd voor het volgende project: eten. De laatste paar maanden at ze alleen maar op iemands schoot, en dat waren we onderhand wel zat. Dus zaterdagochtend hebben we haar vertelt dat dat afgelopen was en dat ze alleen haar maaltijden in haar eigen stoel mag eten. Dan maar geen ontbijt, besloot Famke. Daar kwam ze gelukkig al rond een uur of 9 op terug, en at ze netjes haar eerste hapjes in haar eigen stoel. Echt heel veel heeft ze niet gegeten op die zaterdag en ze gaat ook nog niet zonder protest de stoel in, maar nu eet ze toch best aardig in de stoel. Bijster gevarieerd eet ze momenteel niet, heel veel brood (liefst zonder iets erop, muv chocolade), een beetje fruit, 's ochtends pap en 's avonds vaak nog wel een schaaltje yoghurt, verder natuurlijk melk, water en sap, koekjes (maar zelfs hier is ze kieskeurig in) en rozijntjes. Ach ja, hopelijk trekt dat vanzelf weer wat bij. We willen haar ook niet dwingen om bepaalde dingen te eten.

Verder zijn we lekker in de tuin bezig, Justin heeft weer voor het eerst grasgemaaid dit weekend en ik heb het eerste deel moestuin weer ingezaaid. Famke vind ook niks lekkerders dan buiten spelen.  

Zondag ging Justin voetballen, en was het zulk heerlijk weer, dat ik besloten had met Famke naar het strand te gaan. Nou, dat vond ze helemaal niks, het ging goed, totdat ze de zee zag, toen maakte ze rechtsomkeerd. Ik heb haar natuurlijk nog wel even meegenomen, maar ze bleef aan mij vastgeplakt zitten, niet begrijpend wat ik nu van haar verwachtte. Er was ook eigenlijk nog niemand op het strand, dus nog geen andere kindjes die het goede voorbeeld konden geven... Vervolgens zijn we een softijsje gaan eten, ook daar stond ze kritisch tegenover, maar uiteindelijk durfde ze toch een paar hapjes te nemen (volgende keer laat ik er gewoon chocolade opdoen, dan zullen we eens zien hoe snel die naar binnen gaat :D).

Groetjes jukifa

Lekker bezig

Wat was het een heerlijke week! Bijna iedere dag de zon er flink op en een aangenaam temperatuurtje. Zodra we Famke hadden opgehaald uit de opvang, zijn we steeds gelijk naar buiten gegaan. Ofwel in de tuin gezeten, of een beetje door de wijk gestruind en natuurlijk van de glijbaan in de speeltuin die een paar honderd meter van ons vandaan ligt. Er was al een dag bij dat de jas uit kon, maar vandaag toch maar weer even een dikke jas aan en muts op. We hebben nog niet zoveel speelgoed voor buiten, maar Famke vermaakt zich toch nog wel met de dingen in en om het huis (zolang er maar een bal is, dan is het al gauw goed bij Famke). Een van de hobby's is nu om madeliefjes te plukken (en als memmie in de buurt is, dan geeft ze ze ook allemaal weg). Justin heeft gisteren het gezon geverticuteerd. Dat was een aardige klus. Gelukkig deed het apparaat het verder vanzelf, maar het mos/ oude gras opruimen, was een flink karwei. Ook zijn de eerste dingen in de moestuin aan het uitkomen (spinazie, uien) en staan de vensterbanken weer vol met kiemende plantjes. Wel hebben we dit jaar een nieuw probleem: katten... Afentoe lopen er wel 5 rond, en ze vinden de losse grond in de moestuin natuurlijk een heerlijke kattenbak. Inmiddels hebben we een ultra-sone kattenverjager weggezet, die zou een irritant piepje moeten geven, telkens als er wat beweegt in onze moestuin. Hopelijk werkt het, zodat de plantjes rustig kunnen ontkiemen. Aangezien Justin druk in de tuin bezig was, kon ik natuurlijk ook niet stil blijven zitten, dus heb ik de bijkeuken een grote beurt gegeven. Toch wel erg fijn dat Famke nu langzamerhand ook regelmatig zichzelf een tijdje bezig kan houden. Ook al moet je wel in de gaten houden wat ze nu weer aan het uitvreten is, je kan in ieder geval afentoe ook even wat doen. Vanochtend zijn we nog even bij de Fam. Schippers op bezoek geweest, erg gezellig om weer even bij te kletsen (en natuurlijk ook weer van de glijbaan af te gaan en met de ballen te spelen). Groetjes jukifa

Paasvakantie

Vorige week woensdag zijn we vroeg vertrokken naar Nederland. In de loop van de middag kwamen we in Friesland aan, bij de pake en beppe van Justin (overgrootouders van Famke). De reis ging prima. Famke heeft veel naar Nijntje gekeken. 's Avonds kregen we Famke moeilijk naar bed, ze was al oververmoeid voor we haar naar bed brachten en dat werkt natuurlijk niet. Dus uiteindelijk was het 9 uur voor ze uitgeput in slaap viel. Het valt natuurlijk ook niet mee met alle nieuwe indrukken, nieuw speelgoed (hobbelpaard was een groot succes). Ook ontdekte ze een poppenstoeltje, waar ze natuurlijk per se in moest zitten, en warempel, ze paste er nog precies in! Donderdag zijn we in de loop van de ochtend doorgereden naar Loenen. Ook overdag kregen we Famke niet naar bed, maar gelukkig hadden we de kinderwagen meegenomen en kwam ze zo nog aan haar slaap en rust toe. Thuis hebben we natuurlijk geen trap, dus traplopen/klimmen is Famke nog niet gewend. Maar dat is natuurlijk wel geweldig om te doen :D. In Friesland en Loenen klauterde ze dan ook razendsnel de trap op en de laatste dag in Etten-Leur leerde ze ook de trap weer af kruipen. Op vrijdag zijn we eerst nog even op bezoek geweest bij Annemieke in Rotterdam en zijn we vervolgens doorgereden naar Etten-Leur.   Ook daar is natuurlijk weer heel veel leuks om mee te spelen, en absoluut geen tijd om te slapen. Famke is helemaal dol op haar opa (en dat is geloof ik wel wederzijds). Zondag kwamen Tina, Remko en Nika nog op bezoek en hadden we 's avonds een familie feest in Esbeek (bij Tilburg). Mijn oom en tante waren 40 jaar getrouwd en als verrassing was onze familie gekomen om dit mee te vieren. Het was ook al heel lang geleden dat de familie compleet verzameld was (ook niet zo simpel met spreiding over Nederland, Denemarken en Italie). En wat een hoop kinderen ondertussen :D). Wellicht volgen er later nog wat foto'tjes van het feest. Na het feest zijn we 's nachts teruggereden naar Denemarken. Famke heeft prima geslapen in de auto en op maandag hebben we geprobeerd allemaal weer een beetje bij te komen. Hopelijk vinden we snel weer alle rust en regelmaat.

Onze web-log wordt een beetje beheersd door het wel en wee van ons kleine meiske, maar ja, ze is nu eenmaal het middelpunt van ons leven momenteel, dus jullie zullen het ermee moeten doen :D. Groetjes Juki en

Vrolijke meid

Voor de paasvakantie ging het allemaal weer goed met ons kleine meisje. Lekker vrolijk, weer wat meer eten en ook weer iets beter slapen.

Ook de ramen in de keuken zijn ondertussen vervangen en we hebben een nieuwe voordeur (daar hebben we geloof ik nog geen foto van gemaakt). De ramen met rood zijn voor het vervangen, in het wit de nieuwe:

Groetjes jukifa