De laatste week van oktober zijn we naar Portugal geweest met de familie Swart, ter gelegenheid van het 35-jarige huwelijk van Koos en Antsje. De heenreis verliep voorspoedig. 's Ochtends vroeg vertrokken uit Kopenhagen en tegen de middag aangekomen in Lissabon. Daar stond een auto voor ons klaar en zo konden we doorrijden naar de Algarve, waar Koos en Antsje een villa hadden afgehuurd voor de hele familie. Justin is gelijk boodschappen gaan doen, terwijl ik probeerde de kinderen een beetje tot rust te brengen. Tegen half zeven kwam de rest van de familie uit Nederland aan. Ik ging vroeg naar bed, maar rust kregen we niet, want ons mannetje had een erg gestreste eerste nacht. Halverwege de nacht heb ik hem in een wanhoopspoging bij ons in bed gelegd en toen kalmeerde hij eindelijk wat. De eerste dag was heerlijk zonnig en konden we lekker bijkomen bij het privezwembad!
Kasper werd ook wat meer ontspannen. Zondag begon de regen en zijn we met zijn viertjes naar een soort dolfinarium geweest:
http://www.zoomarine.pt/en/theme-park . Vreselijk duur, zeker aangezien een groot deel van de attracties was gesloten wegens het slechte weer. Maar wel ontzettend leuke shows met zeeleeuwen en dolfijnen. Ik waande me weer even in Sea World, San Diego. Ook was er een draaimolen en een treintje, wat Famke natuurlijk geweldig vond.
De rest van de week was het afwisselend afentoe zonnig en dan gelijk ook warm, of regen... Niet helemaal ideaal, want er is niets berekend op slecht weer in de Algarve... Toch zijn we nog een keer naar het strand geweest en hebben we het naburige stadje Carvoeira bezocht. Verder zijn we vooral bij de villa gebleven. Lotte had waterballonnen meegenomen, wat ook erg in de smaak viel bij Famke.
De helft van de familie was na een paar dagen ook nog eens snotverkouden en Famke kreeg wat muggensteken in haar gezicht, waardoor ze twee dagen rondliep met een oog wat volledig dicht zat. Gelukkig had ze er niet verschrikkelijk veel last van. De terugreis ging vrij aardig, totdat we daadwerkelijk uit Lissabon vertrokken (6 uur 's avonds). Toen had Kasper het gehad en heeft hij gehuild/ geworsteld tot ongeveer 20 minuten voor de landing, toen viel hij in slaap. Niet echt ideaal als je jezelf ook niet echt top voelt. Vervolgens hadden we gelukkig een weekend om even bij te komen. Kasper was duidelijk blij om weer in zijn vertrouwde omgeving te zijn en Famke natuurlijk ook blij om weer bij al haar speelgoed te kunnen.
