Dat onze kleine meid een grote rol speelt in ons leven, is vast geen verassing voor de lezers van onze web-log :D. Ze is weer flink in ontwikkeling, zowel positieve als iets minder fijne ontwikkelingen. De afgelopen weken ging het weer niet heel soepel met eten en toen we haar vorige week hadden gewogen, bleek dat ze in de afgelopen maanden een halve kilo was afgevallen. Daar waren we toch wel een beetje van geschrokken. Vervolgens hebben we besloten dan maar te focussen op zoveel mogelijk (gezond) eten, op de normale vaste tijden, maar op haar eigen voorwaarden. Betekent dat ze nu daar eet, waar zij het fijn vindt om te eten, voornamelijk op onze schoot, ofwel aan haar eigen tafeltje. In ieder geval niet in haar tafelstoel, die is alleen geschikt voor tijdens het spelen en voor het maken van tekeningen. Of het een slimme taktiek is, geen idee, maar ja, voorlopig zijn we blij dat ze weer wat meer lijkt te eten, ook redelijk wat verschillende dingen en het buikje is nu weer een stuk ronder. Ze lijkt de laatste dagen ook weer open te staan om te proeven, zo blijkt ze rauwe paprika, dropjes en vitaminepillen lekker te vinden en vandaag op de opvang had ze zomaar visfilet met aardappel op.
Ook slapen was dit weekend weer een feest. Naar bed gaan was geen probleem, maar gedurende de nachten heeft ze heel wat uurtjes staan schreeuwen. Afgelopen nacht ging het wat beter, heeft ze wel heel even staan schreeuwen, maar toen ze een slokje water had gekregen, vond ze het prima om weer te gaan slapen. Vraag me weleens af of er oorzaken zijn voor haar slaap/ eetproblemen...
Daarentegen zijn er ook een hoop positieve ontwikkelingen. Ze is de laatste tijd zo ontzettend vrolijk overdag, lekker enthousiast aan het spelen en rennen. Haar knuffels zijn momenteel echt het einde, ze sleept dag in dag uit met ze rond, ze krijgen ook eten en drinken en vooral heel veel knuffels (en soms wordt er op ze gesabbeld; weet niet of ze dat zo leuk vinden). 
Ook wij krijgen bergen met knuffels en afentoe een kusje. Wel is ze aan de ' mijn' fase begonnen, ze begint het steeds vaker te zeggen: ' min, min' (Deens voor mijn). En ook de rest van haar spraakontwikkeling gaat nu hard, iedere dag komen er woordjes bij en ze probeert vanalles na te zeggen, als je een boekje met haar leest. Het meeste komt er nog niet voluit uit, maar er zijn steeds meer dingen te verstaan (voor ons althans). Ook hebben we 'verboden' woorden: rozijnen heten ondertussen ' gedroogde druiven'; want als je het daar over hebt in haar gezelschap, dan moet ze ze ook gelijk hebben.
Zaterdag was een prachtige dag en zijn we nog even naar Liseleje geweest, waar een of ander zomerfestival was. 
Er was onder andere een helikopter, die rondvluchten aanbood. Daar stonden we even bij te kijken, toen die opsteeg, daar werd Famke helemaal van streek van. Het leek of ze wilde zeggen: ' dat kan toch helemaal niet' . Eigenlijk was het dan ook de eerste keer dat ze iets de lucht in zag gaan (wat geen vogel was), best grappig dat ze zich daar dan totaal over verbaasd/ zo op reageerd. Zaterdagmiddag zijn Jennifer, Jimmy en Jessica (pas 3 geworden) komen barbequen. De meisje hadden het prima naar hun zin. Famke had zo'n beetje wel voldoende aan alleen maar kijken wat Jessica aan het doen was. Jessica was echt superactief, continue aan het rondrennen.
Hoewel de zomer zijn beste dagen gehad lijkt te hebben (niet echt de bedoeling aangezien dit weekend onze vakantie begint...), doet de moestuin en kas het opperbest.
Met als toppunt dit jaar meloenen, hopelijk worden ze goed rijp.
Groetjes jukifa
