Twee weken geleden kwamen mijn ouders een paar dagen op bezoek. Ze waren verbaasd over hoe Famke weer gegroeid was en hoe ze verandert was in een week of zes. 6 februari was Justin jarig, aangezien het cadeau van zijn wederhelft op zich liet wachten, werd hij verwend met wentelteefjes als ontbijt en pannenkoeken als avondeten. Ook de restjes van de Poolse appelplaatkoek, die we samen hadden gemaakt voor de Biogenxe2x80x99ers, smaakte nog uitstekend. Van mijn ouders heeft Justin een buitenlamp gekregen, met bewegingssensor, zodat hij ook in de winter wat makkelijker het sleutelgat van de deur kan vinden. Veel te snel vertrokken mijn ouders alweer terug naar Nederland.
Vorige week woensdag hadden Famke en ik een zware dag. Na 7 uur xe2x80x99s ochtends weigerde ze te eten. Zodra mijn borst in de buurt kwam, zette ze het op een schreeuwen. Om een uur of 1 xe2x80x99s middags kreeg ik haar pas voor het eerst weer aan het eten, wat voor haar doen erg lang is, voor tussen de voedingen overdag. Helaas bleef het probleem voortduren. Het leek erop dat ze pijn had van de voeding, en daardoor at ze alleen als ze echt ontzettend honger had. Doordat ze overdag niet goed at/ eet, wordt ze xe2x80x99s nachts weer twee keer wakker om te eten. xe2x80x99s Nachts is het gelukkig geen probleem, dan eet ze als vanzelf. In de loop van de week werd het wel weer wat beter, maar het is nog steeds af en toe moeilijk om haar aan het eten te krijgen. Ze blijft wel heel vrolijk en levendig, dus we gaan er vooralsnog vanuit dat er weinig aan de hand is. Ondertussen heb ik geleerd om haar vooral niet te lang te pushen om te eten, dat werkt alleen maar averechts, dan maar een uurtje later weer proberen. We zien wel aan haar gezichtje dat het wat minder bol is en haar dubbele onderkin is een enkele onderkin geworden. Gelukkig kan ze ondertussen wel tegen een stootje. Vanmiddag heeft ze al wel weer twee keer goed gegeten, dus er is weer licht aan de horizon.
Afgelopen vrijdag kwamen de ouders van Justin aan in Denemarken. Zij hadden een enorme koffer bij zich, die vrijwel volledig gevuld bleek met cadeautjes, zowel voor Justins verjaardag, als nog wat extra cadeautjes voor Famke. De wieldoppen voor de winterbanden verklaarden de grote koffer wel :D:
We hebben allemaal genoten van het bezoek van pake en beppe, lekker veel geluierd, spelletjes gespeeld, en gekeken wat Famke nu weer aan het leren is.
Het gaat echt razendsnel de ontwikkelingen. Ze kan nu heel goed dingen vastpakken, ze kan zich op haar rug liggend helemaal draaien. Ze maakte vanochtend wat bewegingen die doen vermoeden dat ze zich binnenkort kan omrollen, en dat lachen en schreeuwen, echt geweldig. We willen jullie natuurlijk ook mee laten genieten, dus hier is weer een filmpje:
De winter is wat laat, maar hier dan toch echt ingevallen. In de sneeuw rond ons vogelhuisje barstte het van de vogelsporen. En nog wat leuke fotoxe2x80x99s die we jullie niet wilden onthouden:
