En weer wit

Ook hier kregen we donderdag weer een flink pak sneeuw. Gevolgen? Een half uurtje later op het werk vrijdag (en dat alleen door kijkers naar een auto die uit de bocht was gevlogen). Hahaha, lekker geen 1000 km file in Denemarken :D. Vrijdagavond konden we bij Ron en Jacqueline even op het Nederlandse nieuws zien hoe heel Nederland totaal was lamgelegd door dat pakje sneeuw. Om 8 uur nog steeds 900 km file... Wat sneu... Jacqueline zei terecht, hier hebben we niet eens genoeg auto's om zoveel file te veroorzaken :D. Ach ja, genoeg leedvermaak. Als nu eens gewoon alle Nederlanders winterbanden onder hun auto leggen, en de NS eens even in een scandinavisch land gaat kijken, hoe daar de treinen toch gewoon blijven rijden na 20cm sneeuw (of blaadjes op de rails), dan is er toch een hoop leed te voorkomen...

Om nog meer in de stemming te komen, hebben we deze week ons kerstboompje opgetuigd (hij doet het nog steeds goed Carola!), en kaarsjes uitgestald. Famke vond het ook prachtig om te helpen met het optuigen. Alleen wilde ze het liefst alle ballen helemaal in de top hangen, dus de piek hebben we maar even achterwege gelaten. Zaterdag had ik een kersverse pizza gemaakt, wat natuurlijk niet door Famke werd gewaardeerd, dus zij kreeg een pannenkoek die nog in de koelkast lag. Helaas was die waarschijnlijk toch niet helemaal goed meer en gooide ze in de nacht van zaterdag op zondag dan ook haar hele maaginhoud eruit. Gelukkig was ze er heel rustig onder en vond ze het uiteindelijk zelfs prachtig om midden in de nacht nog met haitie te douchen en nog even nijntje te mogen kijken. Vandaag was ze ook nog niet helemaal zichzelf, maar er leek niet heel veel meer aan de hand dan vooral vermoeidheid.

Nog drie daagjes werken! En dan hebben we vakantie!!! We kijken er erg naar uit.

Groetjes jukifa

Julestemning

Vorige week kwam de kerstman op bezoek, zowel in de opvang als bij Biogen. Het was helaas zo druk op het werk, dat we het hele gebeuren op de opvang hebben moeten missen, maar Famke had duidelijk een super-dag gehad en heeft juletrae en julemand (kerstboom en kerstman) aan haar vocabulair toegevoegd. Op donderdag kwam de kerstman bij Biogen. De kinderen mochten een kerstboom versieren met hun knipsels en natuurlijk werd er gedanst rond de kerstboom (een echte Deense traditie). Ten slotte kregen alle kids nog een zak met snoep mee naar huis...

Afgelopen vrijdag was het dan onze beurt. Aangezien Famke de hele week nogal snipverkouden was geweest, hadden we besloten haar eerst op bed te leggen, en dan naar de 'julefrokost' te gaan. Dus daar kwamen we aan tegen half acht. Daar stond traditioneel Deens kersteten klaar: haring in drie verschillende sausjes, diverse vis-achtige dingen, eendenborst, pasteitjes enz en natuurlijk altijd risalamander (een soort veredelde rijstepap die wordt gegeten met kersensaus). Na het eten kwam een goochelaar voor wat vermaak zorgen, die wat aardige trucjes neerzette. Vervolgens kwam er een band en hebben we de rest van de avond gedanst/ gekletst (en Kim heeft weer eens veel te veel hersencellen verzopen in een te hoog percentage alcohol, lol :D). Zaterdag was een ietwat minder prettige dag. Famke was om kwart voor vijf al wakker, dus Justin had ook niet veel kunnen slapen. Terwijl ik erg druk was met de alcohol weer uit mijn systeem te werken. Helaas was ik ook zo stom geweest om te beloven dat ik nog even zou werken zaterdag, maar ook dat heb ik overleefd. Na een nacht goed slapen waren we zondag weer allemaal zo fris als een hoentje en zijn we nog even gaan winkelen in Frederikssund. Nu nog even 1,5 week heel hard werken, en dan zijn we 1,5 week vrij, waar we ons erg op verheugen.

Dit weekend heeft het ook even flink gedooid. Helaas was daarmee niet alle sneeuw weg, en toen het zondag weer begon te vriezen, werd het overal echt spiegelglad. Wat dat betreft kan je beter op sneeuw rijden, dan op aangevroren prut. Famke is ondertussen weer aardig over haar verkoudheid heen aan het komen, maar lijkt afentoe wat last te hebben van haar buik. Misschien te danken aan het feit dat ze weer wat slechter eet en dus niet erg gevarieerd eten meer binnenkrijgt. Ach ja, dat zal ook vanzelf wel weer overwaaien. Groetjes Juki+

Sneeuw week 2

Ondertussen is de winter vol in gang. Toen we thuiskwamen uit Nederland, lag er plusminus 20 cm sneeuw, en dat is nog niet minder geworden. Gisteren heeft het wel even een paar uur gedooid, maar vandaag heeft het zo ongeveer weer de hele dag gesneeuwd. Dus morgen zal er wel weer flink file staan naar het werk. Famke vindt het allemaal wel mooi.   Maar echt veel kan je ook weer niet als er 20 cm sneeuw ligt en je bent zelf nog geen 90 cm :D. Dus we zijn toch wel veel binnen, waar we ons ook heus wel vermaken. Famke is vandaag ook flink verkouden geworden, dus weer even een beetje rustig aandoen. De afgelopen weken paste Famke zich prima aan, aan alle drukte. Samen met mij in het vliegtuig vond ze geen punt, vervolgens kwamen we bij opa en oma aan, en tot mijn verbazing moest opa haar gelijk naar bed brengen. In Etten-Leur sliep ze gelijk heerlijk lang door en at ze ook best aardig (favoriete voedsel bestaat momenteel uit mandarijntjes, kaas en natuurlijk rozijntjes). Ook in Loenen genoot ze natuurlijk weer volop van de aandacht. Ze is over het algemeen echt heel vrolijk de laatste weken en ze kletst je soms de oren van het hoofd af. Over het algemeen verstaanbaar, maar soms ook niet. Ook vertaalt ze afentoe ineens een woord, alsof ze wel even wil laten zien dat ze nu al twee talen spreekt. De terugreis ging ook supervlot. Famke heeft zo ongeveer de hele weg afwisselend Madagascar en Finding Nemo gekeken. We zijn in een ruk van Nederland naar de boot gereden, waardoor we dit keer al in 9 uurtjes thuis waren. We waren nogal bang voor de sneeuw in Denemarken, vandaar dat we er flink de sokken in hadden in Duitsland, maar het viel op die dag allemaal wel mee met de sneeuw. De laatste 1,5 uur van de reis lag Famke te slapen, en dat maakte de laatste loodjes ook een stuk minder zwaar. Zo, dan zijn jullie weer een beetje bij, hoop ik :D.

Groetjes uit het besneeuwde Denemarken.

Nog meer te vieren :D

De lol kan niet op :D. Natuurlijk was ik ook nog jarig op 20 november. 30 jaar alweer! Gezien de drukte, hebben we hier niet echt een feestje van gemaakt. Wel heeft Justin me meegenomen naar de stad voor cadeautjes! Een nieuwe horloge (waar ze helaas vergeten waren de batterij erin te zetten, dus daar moest Justin nog een keer mee terug) en een i-phone, tenminste, die dachten we even te kopen. Maar dat ging niet zo gemakkelijk. Daar had ik namelijk een Deens paspoort of rijbewijs voor nodig... Uhm, lekker handig is dat. Oh, en nee, een visum is ook niet goed genoeg als je uit Nederland komt. Waarom is dat dan nodig mevrouw? Tja, we mogen dit abonnement alleen verkopen als we zeker weten dat je in Denemarken woont. Uhm, maar dat kan u toch zien aan het feit dat ik ziekenfondskaartje heb met een Deens adres en een Dankort? Tja, daar heeft u een punt, maar ik kan u toch niet verder helpen. Uhm, maar dat is toch belachelijk? Ja, mevrouw, daar zit wat in........ Maar u kunt hem wel gewoon op onze website bestellen, dan is er niemand die er vraagt naar uw rijbewijs/ paspoort. Oke, dan doen we dat maar... Beetje rare bedoeling dus, maar goed, ondertussen is het apparaatje gearriveerd, nu alleen nog even een cursus i-phone voor heel erge dummies gaan volgen (handig hoor, Dr. voor je naam, betekend blijkbaar niet; nu kun je alles :D). 

Zo, en afgelopen dinsdag kwam dan ook nog eens een vast contract aanwaaien bij Biogen :D. Het heeft even mogen duren, maar dan heb je ook wat. Oftewel, nu lijkt zo ongeveer alles wel voor elkaar. Het is ook flink druk op mijn werk, dus mijn collega's waren erg blij dat ze mij niet hoeven kwijt te raken per 1 januari.

Iedereen vraagt nu wanneer ik het allemaal ga vieren en het flink op een zuipen ga zetten, maar ik ben allang blij dat ik me even niet meer druk hoef te maken over promoveren en een nieuwe baan zoeken. Tijd voor een beetje rust en een 'normaal' leven (de bloeddruk is al weer aardig gedaald :D)

Groetjes Kim

Publiciteit 2

Op dinsdag 23 november had ik ook nog interviews met NRC en Trouw. Vooral het interview met de Trouw was erg leuk. De interviewster Cokky was erg enthousiast en ook de fotograaf was erg geinteresseerd. Voor mij was het ook leuk om weer even terug te komen bij de watergangen die ik drie jaar lang intensief bemonsterd heb. Hier de linkjes naar de artikelen (hoop dat het zo werkt).

Download Promotie_Kim_NRC

Download Promotie_Kim_Trouw

Groetjes Dr. Kim

Dr. Kim

Donderdag 25 november was de grote dag: promoveren. Mijn vader was nog zenuwachtiger dan ik. Ik was wel zenuwachtig, maar toch niet zo erg als ik van te voren gedacht had. In de eerste plaats was het al spannend of iedereen op tijd in Nijmegen zou kunnen zijn, door de ochtendspits heen, maar gelukkig was bijna iedereen er al rond een uur of 10. Eerst met de pedel (het mannetje met de ' stok') even door de procedure heen gelopen. Blijkbaar had ik daar mijn aandacht toch niet helemaal bij, want tijdens de ceremonie moest ik alsnog afentoe geholpen worden waar ik nu weer werd geacht te staan. Maar goed, daar gaat het gelukkig niet om. Als iedereen op zijn plek staat, wordt de ceremonie geopend met een gebed in het Latijn. Vervolgens mag iedereen gaan zitten, muv ondergetekende, die mooi een uur mag blijven staan op haar gloednieuwe schoenen. Dan begint het 'lekenpraatje'. Tijdens de presentatie was ik heel rustig, en kwam ik vrij gemakkelijk uit mijn woorden. Na 10 minuten begon de 'ondervraging' door de grijze/ kale heren. Dat begon nu niet bepaald lekker. Ik had heel veel moeite met de eerste vraag en in de loop van de tijd kwamen nog wel wat vragen voorbij waar ik het moeilijk had om een antwoord op te vinden. Maar goed, na een paar keer op mijn horloge te hebben gekeken kwam na een uur dan toch de verlossende woorden: ' hora est'. Vervolgens gingen de 'heren' in conclaaf, na een klein kwartiertje kwamen ze terug, en gelukkig: ' witte rook' :D. Dr. Kim werd geboren.  Pfff, weer een mijlpaal behaald. Vervolgens tijd voor felicitaties en een taartje. Rond half twee vertrokken we allemaal richting de pannekoekenboot, die iets na tweeen uitvoer over de Waal. Daar hebben we heerlijk pannekoeken gegeten en heb ik nog verschrikkelijk veel cadeautjes uitgepakt. Tegen 4 uur legde de boot weer aan en moesten we alweer afscheid nemen van iedereen en nog even wat logistieke probleempjes oplossen om alle spullen weer op de juiste plek te krijgen. Vervolgens in de spits naar Loenen (altijd een feest die files in NL), om eindelijk even op een bank te kunnen ploffen. Een erg geslaagde, maar ook vermoeiende dag.  

Groetjes Dr. Kim