Vuggestuen

Zo, de eerste twee weken in de vuggestuen (kinderdagverblijf) zitten er alweer bijna op voor Famke. Het is erg goed gegaan. Vorige week maandag zijn Justin en ik samen met Famke een ochtend 'op bezoek' geweest. Famke vond het zo spannend met al het nieuwe speelgoed, dat ze spontaan haar ochtend-dutje oversloeg. Dinsdags heeft Justin haar weggebracht en is er nog een uurtje bijgebleven, vervolgens na haar middagdutje weer opgehaald. En vanaf woensdag is ze eigenlijk al 'normaal' mee gaan draaien. Het kinderdagverblijf is dus gloednieuw en er is dan ook nog geen volle bezetting. De pedagogen hebben dan ook alle tijd om veel aandacht te geven en dat maakt de overgang allemaal wel wat makkelijker. Wij zijn erg enthousiast van de nieuwe vuggestuen. Ze hebben lekker veel ruimte, waar alle opvangkinderen en kleuters samen kunnen spelen en ook aparte ruimtes waar ze met hun 'eigen groepje' samen spelen en waar ze ook hun maaltijden krijgen. Het hele terrein is omheind, met veel mogelijkheden om buiten te spelen. Er wordt de hele dag door vers gekookt voor ze, verse broodjes worden aan de lopende band gebakken. Vorige week had Famke nogal moeite met slapen (wie wil er nou slapen, als er zoveel nieuws te beleven is met je nieuwe speelkamaraadjes), maar deze week gaat het al wat beter. Ze slaapt nog niet erg lang achter elkaar, maar daarentegen afentoe weer drie keer op een dag ipv twee.

Afgelopen donderdag (avond) kwamen opa en oma aan in Denemarken. Vrijdag dus lekker vrij. Justin en Nico zijn vrijdag gaan vissen met een boot op het xc3xb8resund (Justins meerdaagse vistripje op de Noordzee ging helaas niet door, wegens slecht weer). Ze waren tamelijk bevroren toen ze thuiskwamen, maar ze hadden wel een lekker kabeljauwtje en twee lekkere platvisjes gevangen. Zaterdag ben ik met Famke en opa nog een eindje gaan wandelen, dat dachten we tenminste. Recentelijk hadden we een bosje ontdekt op ongeveer een kilometer lopen van ons huis en nu dachten we ook best langs de andere kant terug te kunnen. Dat bleek ook te kunnen, maar kostte wel wat meer kilometers dan gedacht (ja, ja, verdwalen kan blijkbaar ook binnen een straal van 5 km rond je eigen huis). Ach ja, Famke kon zo mooi extra lang slapen, zodat ze lang op kon blijven en gelijk aan kon passen aan de wintertijd. Zondag moesten opa en oma alweer naar huis...

Afgelopen dinsdag ben ik met mijn afdeling naar de universiteit van Lund geweest, op bezoek bij een andere 'zoetwater' afdeling. 's Ochtends gaven zij een aantal presentaties. Voor de lunch hebben we een meertje bezocht, waar zij veel onderzoek aan doen en 's middags nog een aantal presentaties van onze afdeling. Was erg leuk om even wat anders te doen dan schrijven aan het proefschrift en wie weet kunnen we in de toekomst nog samenwerken met hen.

Groetjes Jukifa

Eigenwijsje

Daar zijn we weer, met een korte update. Afgelopen week was Famkes laatste week bij haar (nieuwe) opvangmama. De afgelopen twee weken is ze behoorlijk ontevreden geweest daar, terwijl ze thuis steeds in opperbest humeur was. Maandag gaat ze beginnen in het kinderdagverblijf. We zijn heel benieuwd hoe het haar daar zal gaan bevallen. Het kinderdagverblijf is gloednieuw en ligt op weg naar ons werk. Ze zijn vorige week pas begonnen met de eerste kindjes, dus waarschijnlijk zal het wel even duren voor ze alles helemaal op een rij hebben. Famke blijft tamelijk eigenwijs met eten. Ontbijt gaat 90% van de tijd perfect, lunch gaat al wat minder en avondeten is echt kansloos. We proberen er zo min mogelijk druk op te leggen en dan 's avonds maar een broodje te geven als ze daar wel zin in heeft. Ze weet wel wat ze lekker vindt :D (met excuses voor de sluipreclame): Ze is wel altijd bereid om te delen ;). Verder gaat het zijn gangetje. Justin lijkt zeer in zijn sas met zijn nieuwe functie. Mijn proefschrift maakt ook nog steeds vorderingen en ik heb weer wat leuke sollicitaties lopen. De winter lijkt wel verdraaid snel in te vallen. Gisteren reed ik om 3 uur terug naar huis vanuit mijn werk en was het 3 graden... Maar ik geloof dat het in NL niet anders is; wij hebben in ieder geval nog niet hoeven krabben.

Groetjes uit het (hoge) noorden!

Fxc3xb8dselsdag

Afgelopen zaterdag was Famke jarig. Onvoorstelbaar dat het allemaal al een jaar geleden is, dat ons meisje ter wereld kwam. En wat heeft ze zich ontpopt tot een vrolijk meisje. Ze wil jullie graag bedanken voor alle kaartjes en cadeautjes. Ze was persoonlijk erg verliefd op een kaart met een mickey mouse achtig figuurtje, die vist ze regelmatig tussen de verzameling uit.

Zaterdag zijn we tegen de middag pake en beppe op gaan halen van het vliegveld. Famke genoot met volle teugen van al die aandacht en cadeautjes en racete als een gek door het huis. Bij gebrek aan tijd voor een middagdutje ging ze om half vijf nog even haar bedje in. Tja, en toen stond er net onverwacht bezoek voor de deur: Mette (de oppasmoeder) had haar zo gemist afgelopen week... 's Avonds hebben we pxc3xb8lser (hotdogs) gegeten: Famkes favoriete gerecht. We wilde graag demonstreren dat Famke de vorige dag zelf had gegeten met een vork, maar ja, dat werkt natuurlijk niet met worst, die moet zo snel mogelijk naar binnen, en dan is het toch een stuk makkelijker met je handen.

Zondag was Famke weer een beetje gewend aan het bezoek en kon ze weer een beetje rustiger spelen en boekjes lezen. Justin, ik en Famke gingen ook nog even bij Mette langs, want we vonden het toch wel sneu dat ze Famke niet had kunnen zien. Bleken wij ook weer niet zo'n handige timing te hebben; ze zaten allemaal nog in pyama's aan het ontbijt... (het was half elf; tja, als je gewend bent om iedere dag om 6 uur op te staan dan sta je er niet echt bij stil dat andere mensen zoveel later opstaan). Desondanks vond ze het erg fijn om even met Famke te kunnen knuffelen.

Maandag sloeg het weer weer om en ging de stormachtige wind een stuk liggen. Koos vertrok in de ochtend op de motor met koers richting Nederland. Wij gingen ondertussen met Famke naar de dokter voor haar 1-jaar onderzoek en vaccinaties. Er bleek weer eens een nieuwe dokter begonnen te zijn, dus die konden we gelijk even 'uitproberen'. Hij had er duidelijk niet zoveel routine in, maar hij was wel aardig. Toen bleek ook nog dat de verpleegster cursus had, dus moest hij de vaccinaties zelf zetten, daar was hij niet helemaal op voorbereidt, maar dat ging ook prima. Famke woog 8,3 kilo en was 74 cm lang, prima vooruit gegaan op haar eigen schema. In de middag heeft Justin Antsje weer naar Hillerxc3xb8d gebracht, want zij vloog 's avonds ook weer terug naar Nederland. Ondertussen kreeg de vaccinatie al zijn effect op Famke en hebben we de rest van de dag voor de tv gehangen.

Vanochtend was ze weer haar vrolijke zelf, dus hebben we haar toch maar weer naar de opvang gebracht. Daar bleek ze niet bijster vrolijk geweest te zijn, wat wellicht meer te wijten was aan haar enorme snotneus dan aan de vaccinaties. Koos is aan het eind van de middag ook weer veilig in Nederland aangekomen.

Groetjes Kim,

Balans

Nog een maand te gaan, en dan ben ik officieel werkeloos... Tijd om de balans op te maken. Ondertussen 8 sollicitatiebrieven verstuurd (6 in het Deens, 2 in het Engels), 7 afwijzingen gekregen, 1 loopt nog en heb nog een vacature klaar liggen om op te gaan schrijven. Het lijkt behoorlijk lastig om ergens doorheen te komen. Ik lijk over het algemeen best gekwalificeerd voor de banen, maar op een of andere manier zit ik totnogtoe nog niet tussen degene die ook daadwerkelijk een uitnodiging krijgt (misschien hebben ze op een hoop functies toch liever een Deen...?). Het enige wat ik graag wil, is een baan waarbij ik al die hersencapaciteit ook ergens voor kan gebruiken. Moet toch een keer gaan lukken, zou je zeggen. We proberen de moed erin te houden.

Dit weekend even lekker met wat andere dingen bezig; Famke's verjaardag, bezoek van Koos en Antsje.

Groetjes Kim