KASPER

De kogel is door de kerk :D. En hij heet Kasper! Famke kan het nog niet uitspreken, maar dat komt vast wel. Het gaat goed met hem. Hij is wel wat aan de gele kant en is daarom afgelopen woensdag ook op bilirubine geprikt (was wel heel sneu, want het bloed wilde er niet echt uit stromen). Het gehalte aan bilirubine was gelukkig nog binnen de grenzen en we mochten dan ook weer naar huis. We proberen hem wat in de zon te leggen, die gelukkig even goed zijn best doet.

Hij eet nu prima en begint er iets meer regelmaat in te krijgen. Hij slaapt nog erg veel en is verder erg tevreden, laat zich alleen horen als hij honger heeft en vanochtend in zijn eerste bad, dat vond hij ook geen feest. Famke vindt het ook allemaal prima, zodra hij huilt, rent ze op hem af om hem te aaien.

Het is nog wel behoorlijk vermoeiend en daarom erg fijn dat Justin nog een weekje vrij heeft.

Groetjes jukifaka (klinkt toch niet helemaal lekker, misschien nog wat puzzelen met de volgorde...)

Geboren 20FEB12

Zondagavond kwamen de eerste weeen en maandagochtend kwamen ze met regelmaat. Tussen halftien en tien zijn we naar het ziekenhuis gereden en bleek ik al 6/7 centimeter onsluiting te hebben. Veel pijn, geschreeuw en getier later kwam ons mannetje gezond en wel ter wereld om 12.47. Een totaal andere ervaring dan met Famke, geen tiental personeel nodig voor deze bevalling, alleen een vroedvrouw en op het moment supreme kwam er nog even een assistent. Voor drie uur had hij al wat gedronken en mochten we weer naar huis :D. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen, onze uren ziekenhuis hebben we met Famke wel gehad. Dus we waren weer op tijd thuis voor het avondeten. Hij heeft nog geen naam, woog 3420 gram en 52 lang bij geboorte. Is goed in slapen, poepen en spugen, nu nog een beetje meer leren drinken, maar dat komt vast goed.





Niet helemaal gepland, maar een beetje trots ben ik nu natuurlijk wel dat ik deze bevalling door ben gekomen zonder pijnstilling (een nat doekje over je hoofd doet ook wonderen). "den seje fødende" noemde de vroedvrouw me...

Opa en oma zijn vandaag weer naar huis vertrokken en Famke hebben we toch maar naar de opvang gebracht, dan kunnen we even rustig wennen aan ons mannetje.

Groetjes jukifaxx

Wintervakantie

Deze week zijn opa en oma 'nog steeds' bij ons op bezoek. Waarschijnlijk blijven ze tot de baby geboren is... Dat vinden wij wel het fijnste, want dan hoeven we niets te regelen voor Famke en die is nu ook weer helemaal gewend aan opa en oma (niet dat dat veel langer dan 3 minuten duurde). Deze week is Famke ook de hele week thuisgebleven, want het is ook nog eens wintervakantie, dus veel kinderen zijn ook vrij. We hebben heerlijk genoten van de extra tijd samen en haar over het algemeen erg zonnige humeur. Het was weliswaar niet altijd weer om naar buiten te gaan, eerst eigenlijk te glad, en vervolgens regen. Toch hebben opa, ik en Famke de ijsvlaktes getrotseerd om naar de kinderboerderij te gaan. Het was wel behoorlijk koud, dus het werd een kort bezoekje, maar Famke vond het toch wel weer erg leuk. Verder ga ik om de dag met mijn moeder zwemmen, en nemen we Famke afentoe mee. Het zwempak zit strakker en strakker, maar houdt het nog steeds vol. Famke komt de laatste drie dagen weer zelf uit haar bedje, wat op zich niet zo'n probleem is, maar om half vijf 's ochtends is toch wel erg gortig. Gelukkig was het vandaag weer gewoon half acht.
Verder heb ik mijn laatste controles gehad in het ziekenhuis. Alles prima met het mannetje en ik hoef dus niet meer terug te komen, voordat ik ga bevallen. Ook ben ik nog even op mijn werk langsgeweest, even bijgekletst met mijn collega's.

14 februari

14 februari was de dag,

hij kwam,

en ging vanzelf weer voorbij :D

We wachten af...

(maximaal tot volgende week vrijdag/ zaterdag, dan moet hij toch echt het warme plekje verlaten).

Groetjes Kim

Bezoek

Afgelopen woensdag had ik weer controle in het ziekenhuis. Alles prima met het mannetje, geschat op tussen de 3700 en 3800 gram. Mijn bloeddruk was wat aan de hoge kant, dus ik werd doorgestuurd om bloed te laten prikken. Lijkt verder niet zoveel aan de hand, bloeddruk is sindsdien ook weer wat teruggezakt. Gezien mijn historie met Famke, willen ze me nu toch wat extra onder controle houden, dus ik mag komende maandag en vrijdag weer terug op controle.
Donderdagavond kwamen opa en oma aan in Denemarken. Famke kan haar geluk niet op (behalve als ze naar bed moet dan, dat vindt ze nu nog minder lollig). Vrijdag was nog een mooie dag, lekker zonnig en zijn we 's avonds naar de Chinees geweest. Zaterdag was al wat grijzer, maar vol goede moed zijn we toch nog even naar de speeltuin geweest. Vandaag had het 's nachts al aardig gesneeuwd en ook nog de hele ochtend, dus het was een vieze bende buiten. Dus we zijn alleen naar het zwembad geweest en verder binnen gebleven. Verder zitten we voornamelijk te wachten, de vraag is hoe lang het nog gaat duren... Nu nog twee dagen tot mijn uitgerekende datum. We kijken er erg naar uit om hem nu in onze armen te kunnen nemen.

Groetjes jukifa

Koud

Geen nieuws natuurlijk. Hier nog steeds koud, net als overal. Zaterdag was nog een mooie dag met prachtig blauwe luchten en geen wind. Dus konden we nog even naar buiten. Zaterdagavond hebben we nog gezellig geklaverjast met de Mensjes. Zowaar heeft Justin twee keer gewonnen en ik twee keer verloren, een uitzonderlijke situatie :D. Zondag was het grijs en het grootste deel van de dag heeft het hier gesneeuwd, dus we doen nu ook eindelijk mee met de rest van Europa :D. Tegen 10 uur wilde we naar het zwembad, maar helaas de accu van de auto was leeg. Gelukkig kwam Ron ons gelijk helpen en waren we tegen half elf op weg. Waarschijnlijk vooral veroorzaakt doordat we vrijdag en zaterdag alleen maar een paar hele kleine stukjes hebben gereden, met de airco voluit aan, dat kon de accu niet aan. Vandaag startte hij in ieder geval weer prima. Verder weinig nieuws. Famke is lekker vrolijk, doet weer moeilijk met eten en heeft nooit zin om naar bed te gaan (totnogtoe lukt het toch wel altijd om haar op een normaal tijdstip naar bed te krijgen). Zodra ze echt boos wordt op ons, dan zegt ze altijd: ' nu mag jij niet met mij spelen!'. Meestal is de boosheid van korte duur. Kortom een normale peuter/ kleuter.

Verder gaat het zijn gangetje. Ik ben nu wel gewend om thuis te zijn en kan er ook wat meer van genieten. Ook ideaal om gewoon tijd te hebben om te koken en wat vaker wat creatiefs te kunnen doen. Wel is het wat duurder in de boodschappen, nu we weer iedere avond warm eten, gezien ik nu de Biogen-lunches mis en geen toegang meer heb tot de Biogen-fruitschalen.
Groetjes jukifa