Praatjesmaker

Famke: "Jij hebt allemaal vlekjes."
Memmie: "Ja, dat zijn moedervlekjes, jij hebt er ook wel een paar, maar niet zoveel als memmie."
Haitie: "Kijk, de banaan heeft ook vlekjes."
Memmie: "Ja, maar dat zijn geen moedervlekjes."
Famke: "Nee, dat zijn papavlekjes."

Wisselvallig

Alweer een week voorbij... Time flies. Ons mannetje is alweer dik twee maanden. En wat een heerlijk, vrolijk mannetje is het toch. Famke is deze week ook weer twee daagjes thuis geweest. Dinsdag was het schitterend weer, dus zijn we lekker veel naar buiten geweest: bloemetjes geplukt, bloemetjes gezaaid, naar de paarden gewandeld, naar de speeltuin geweest, ijsjes gehaald. Donderdag stond veel regen op de voorspelling, dus Famke en ik zaten al om half 8 's ochtends te stoepkrijten, zodat we nog even konden genieten van een droog uurtje (en Kasper tenminste rustig kon slapen, want Famke brandde nogal van de energie, gezien ze al rond 5 uur 's ochtends wakker was). De rest van de dag regen en dus binnenblijven... Zo ook een beetje de rest van de week, redelijk wat regen, maar ook regelmatig een uurtje de zon om er even lekker uit te kunnen. Kasper en ik begonnen gisteren wat te kuchen en zijn niet helemaal in topvorm, hopelijk gaat het snel weer over, want het is toch wel sneu zo'n kuchend mini-mannetje. Maar tussendoor laat hij nog genoeg stralende lachjes zien, dus het zal wel goedkomen :D. Gisteren zijn we ook nog 'uit eten' geweest in de haven. Hmmm, lekkere scholletjes.

Groetjes jukifaka

Paspoort & Opa en oma op bezoek

Afgelopen donderdag had Justin vrij genomen om eindelijk het paspoort van Kasper te gaan regelen. Dus rond half negen vertrokken we met de kids richting Kopenhagen. Tussen Hillerød en Kopenhagen stonden we ineens stil. Lang leve de i-phone, dus we wisten al snel dat er een auto in brand stond op de snelweg een eindje voor ons. Dus Kasper maar eruit gehaald en gevoed, zodat hij in ieder geval geen honger zou hebben tegen de tijd dat we bij de fotograaf zouden komen. Daarna konden we weer verder. Al met al was het al wat later, dus we besloten op te splitsen. Ik zou met Kasper op het station een pasfoto laten maken, terwijl Famke en Justin zijn geboorte-attest zouden laten legaliseren op het ministerie van buitenlandse zaken. Wat een feest, de fotograaf bleek niet langer op het station te zitten, alleen nog wat pasfoto hokjes. We hebben ons best gedaan, maar daar kregen we natuurlijk geen pasfoto's van die goed genoeg waren. Dus toen Justin en Famke weer terug waren op het station, heb ik eerst met de ambassade gebeld om te vragen waar we dan wel goede foto's konden laten maken. Dat bleek redelijk in de buurt van de ambassade te kunnen. Weer door de drukte van centrum Kopenhagen heen en de fotograaf redelijk makkelijk gevonden en een parkeerplaats in de buurt. En Kasper werkte ook wel mee, dus dit keer zijn het niet verschrikkelijk lelijke baby pasfoto's. Vervolgens zijn we door gewandeld naar de ambassade voor de paspoortaanvraag. Daar bleken we een afspraak te moeten hebben.... Oeps. Maar goed, als je daar dan staat, dan blijkt het toch ook wel te kunnen zonder afspraak. Wij konden opgelucht ademhalen, we hadden het allemaal gered voor 12 uur (dan gaat de ambassade alweer dicht). Vervolgens wilde Famke wel lunchen aan de nyhavn, wat ons een prima idee leek om het te vieren :D.

's Avonds stonden opa en oma op de stoep. Zij zijn dit keer in een B&B blijven slapen, wat hun uitstekend is bevallen. Het was er netjes, met veel privacy en een erg vriendelijke gastvrouw. Het is een B&B in het centrum van Frederiksværk, tegenover het station en op loopafstand van ons huis. www.kanon-huset.dk
Vrijdagochtend was Justin alweer vroeg werken en stonden opa en oma iets na 8-en voor de deur. Maar waar waren die kleinkinderen nu weer gebleven? Die lagen allebei nog lekker te slapen. Kasper werd nog wel wakker na niet al te lange tijd, maar Famke nam het ervan en heeft tot halftien in haar bedje gelegen: een wereldrecord. Na Famkes ontbijt zijn opa, ik en Famke naar Hillerød gegaan, naar de Plantorama. Die heeft in maart zijn deuren geopend en daar was ik erg benieuwd naar. Het is het grootste tuincentrum van 'het noorden'. En inderdaad een grote diversiteit aan planten, bloemen en zaadjes. En natuurlijk ook wat kleine huisdiertjes. Famke vond vooral de vissen geweldig.
's Middags zijn opa en Famke in de tuin aan de slag gegaan. Opa vermoedt dat Famke ook wel groene vingers heeft, maar hield haar toch maar even tegen toen ze vol enthousiasme ook de brandnetels eruit wilde gaan halen. Zaterdag begon regenachtig, dus eerst maar even de weekboodschappen gedaan. In de loop van de middag klaarde het op en zijn we nog een eindje gaan wandelen. 's Avonds nog even pannenkoeken gegeten en toen de kindjes weer op bed lagen, was het helaas weer tijd voor opa en oma om te vertrekken. Ondertussen zullen ze alweer een eindje op weg zijn naar Nederland.

Niet eerlijk

Denk je eindelijk weer in alle rust te kunnen genieten... Wordt je zelf ziek. Zondag kreeg ik koorts en echt beter werd het niet en ik kreeg steeds meer last van mijn ene borst. Dus donderdag toch maar eens naar de dokter, die wierp een blik op mijn borst en schreef gelijk peniciline voor. Het gaat nu wel weer wat beter, maar helemaal over is het nog niet. Al met al dus geen feestweek. Kasper lijkt er verder weinig hinder van te ondervinden, hoewel de melk wat minder hard stroomt uit de ontstoken borst. Verder heeft hij deze week een keer 9 uur achter elkaar geslapen, hartstikke knap, verder regelmatig 6 a 7 uur, een keertje 5 uur. Hij gaat nu ook met sprongen vooruit met contact maken, begint een beetje te brabbelen en is vol met lachjes als je tegen hem praat. Zijn oogjes achtervolgen me nu ook door het huis heen.

Famke is deze week weer naar de børnehave geweest. Dat ging weer prima. Wel is ze natuurlijk weer een stuk meer moe als ze thuiskomt en is de moody zaterdag weer terug van weggeweest. En ja, ze heeft gisteren nog een prestatie van formaat geleverd: de eerste poep op het potje :D. Ze kijkt nu vooral uit naar de komst van opa en oma (eigenlijk al weken).

Groetjes jukifaka

Gezond

Het leven is goed als de kindjes gezond zijn :D. Ondertussen wel gewend aan twee kindjes thuis en proberen we dus zoveel mogelijk lol te maken. Kasper kan natuurlijk nog niet echt meedoen, maar hij begint al regelmatig geinteresseerd te kijken naar zijn grote zus. Famke is ook heel lief voor hem, komt regelmatig even bij hem kijken en roept regelmatig: "Kijk eens, Kasper!". Het enige wat ze niet zo leuk vindt, is wanneer hij huilt. Maar dat doet hij niet zoveel. Het is tot nog toe een voorbeeldige baby, vannacht heeft hij voor het eerst bijna 7 uur achter elkaar geslapen. En dat zal vast even uitzondering zijn, maar hij haalt toch regelmatig de 5 a 6 uur. 's Avonds vraagt hij wat meer aandacht, dan is hij veel wakker en soms wat moe om op te blijven, maar wil dan meestal niet meer slapen voordat hij echt naar bed gaat (meestal tussen half 8 en 8). Hij lacht ook steeds meer en dat lijkt ook af en toe wel bewust te worden.

 

Famke heeft deze week wat verkleedpartijtjes gehouden:

Met kaartjes gespeeld:

Vandaag ben ik ook even gaan winkelen in de outlet-store in Hørsholm en heb onder andere alvast een zomerjurkje voor Famke gekocht. Die wilde ze natuurlijk gelijk aan, maar ze wilde hem niet showen, dus hier een stiekeme foto van de nieuwe aanwinst:

Het weer houdt helaas niet over momenteel, ofwel koud, ofwel nat, ofwel veel wind. Dus de buitenuurtjes zijn beperkt. Maar gisteren (witte donderdag is hier ook een feestdag) was nog even een stralende dag, dus is Justin met Famke naar de kinderboerderij geweest en ben ik lekker gaan wandelen met Kasper.

Groetjes jukifaka

Mannetje

Vorige week vrijdag zijn we ook nog met ons mannetje bij de dokter geweest, hij slaagde glansrijk voor de 5-weken gezondheidscheck (5,5 week in zijn geval) en woog 5 kilo en was 59 cm lang.

Vuurdoop

Zo, en toen waren we gewend aan 2 kinderen... Even rustig wennen, zat er niet meer in. Famke was ziek sinds vorige week zondag, en niet zo’n beetje ook. Flinke koorts de eerste dagen en algehele misere. Justin is dinsdag en donderdag thuisgeweest, de andere dagen zijn we met zijn drietjes geweest. Gelukkig was Kasper erg gemakkelijk en had ik dus veel tijd voor Famke. Dit weekend was Famke weer redelijk hersteld en werd Justin ziek. Wat een feest. Nu een dikke week later heeft Famke nog steeds niet helemaal de hoeveelheid energie van voorheen en is nog erg veeleisend. Natuurlijk nu ook gewend aan zoveel aandacht en tv-kijken, dat wordt weer even afkicken. Dus ik dacht dat het een goed idee was om haar vandaag weer naar de opvang te brengen, zodat ze weer in haar oude routine kan komen. Maar helaas, daar stonden we voor een gesloten deur... Feest, paasvakantie... En om haar nu naar de noodopvang te brengen op een totaal vreemde plek leek me nu ook weer geen goed idee. Dus nu zit ze nog een week thuis. Alles leuk en aardig, maar ik raak ondertussen aardig opgesleten. Ach ja, ook dat went geloof ik, hoeveel rust heeft een mens zoal nodig? Nu maar hopen dat Kasper en ik de dans ontspringen wat betreft het virus, want dat kunnen we er niet echt bij gebruiken.

Groetjes Kim

Famke weer wat beter:

Dikkie Dik app op de i-phone, weer een beetje home-entertainment, erg vermakelijk en de kosten wel waard voor een zieke peuter:

Zondagproductie aan tekeningen/ verven