Geaccepteerd!!!

Eindelijk is mijn eerste artikel geaccepteerd door het tijdschrift Biological Conservation. Het heeft wat jaren geduurd, maar nu staat mijn naam dan toch op de wetenschappelijke kaart :D. Wat een opluchting. Het geeft ook weer wat meer motivatie om het komende jaar weer hard aan de slag te gaan om het proefschrift af te gaan maken.

Afgelopen woensdag ben ik met Famke naar het 'consultatiebureau' geweest. Een echt consultatiebureau kennen ze hier niet, maar de wijkverpleegkundigen hebben 1 keer per week 2 uurtjes open huis. En dan kan je (vrijwillig) langskomen voor advies en eventueel wegen van je baby. Aangezien Famke al 1,5 week erg slecht at, hadden wij wel even behoefte aan bevestiging dat het oke ging. De wijkverpleegkundige had dezelfde mening als wij, dat zolang ze erg vrolijk en levendig blijft, dat ze dan waarschijnlijk toch genoeg binnenkrijgt. Ze dacht dat er een verandering was in haar vertering, en dat dat even tijd kost om aan aan te passen. Famke is ook gewogen: 5,4 kilo en 62 centimeter lang. Haar gewichtstoename is nu niet meer zo schokkend groot, maar toch gewoon prima en vooral in de lengte is ze flink gegroeid. Ze verwachten dat het een behoorlijk lang meisje zal worden. Wat wij eigenlijk ook al verwachten vanaf het begin, aangezien ze relatief erg lange benen heeft. Gelukkig ging ze vanaf woensdagmiddag weer normaal eten, dus dat is ook weer opgelost. Afgelopen zondag zijn we nog een keer naar het strand geweest. Ditmaal waren we de draagzak vergeten, dus hebben we haar zo gedragen. Het grootste deel heeft ze geslapen, maar op het eind was ze ook wakker en keek ze haar ogen uit:

Afgelopen zondag heb ik ook nog de perenboom gesnoeid. Een aardig karwei, maar wel er fijn om weer even in de tuin aan de gang te kunnen.

Groetjes Kim, Justin en Famke

Zeg eens aaaaxe2x80xa6

Afgelopen maandag heeft Famke haar eerste vaccinaties gekregen. Ze zat bij Justin op schoot en sliep zo ongeveer nog toen de eerste prik kwam. Daar werd ze toch wel wakker van, even 10 seconden heel hard huilen, en dat was het dan. De volgende prik in haar andere been was precies hetzelfde verhaal. Echt kleinzerig is ze niet. Ze heeft er verder ook helemaal geen last van gehad, geen koorts (ten minste niet dat het ons is opgevallen), geen stijve beentjes.

Zondag en maandag had Famke een stuk minder gegeten dan normaal en aangezien ze al een tijdje geen ontlasting had gehad, begonnen we ons een beetje ongerust te maken (wellicht verstopping dachten we). De mamaxe2x80x99s in mijn mama-groep konden mij wel een beetje gerust stellen, want bij hun babyxe2x80x99s zat er soms ook wel een week tussen de poep-luiers. En toen ik dinsdagmiddag thuiskwam van de mama-groep, toen kwam toch de verlossende luier, en donderdag alweer een (waar je al niet gelukkig van kan worden :D). Donderdag, vrijdag en zaterdag heeft ze toch nog regelmatig last van haar buik gehad (iedere dag een keer flinke ladingen melk gespuugd), maar ze is wel heel levendig en vrolijk, dus we maken ons niet meer zo druk.

Verder is ze druk bezig zich te ontwikkelen. Ze zit nu vaak naar haar handen te kijken, zich langzaam bewust wordend dat ze daar iets mee moet kunnen. Hoe, dat is echter nog een groot vraagteken voor haar. Als haar hand xe2x80x98toevalligxe2x80x99 bij haar mond uitkomt dan trekt ze vaak een vies gezicht. Hopelijk blijft dat zo, dan gaat ze ook nooit duimen. Ook heeft ze uitgevonden dat ze een stuk meer met haar tong kan, zoals klakken, en brabbelen. En waarom zou je niet vooraan in het alfabet beginnen, dus deze week heeft ze de letter a geleerd. Kijk maar eens op het filmpje:

Famke 3 maanden plus

En ze kan nu ook haar hoofdje omhoog houden als ze op haar buik gelegd wordt.

Zoals de meeste van jullie ondertussen wel gehoord hebben, slapen de Deense babyxe2x80x99s xe2x80x99s middags meestal buiten in de kinderwagen. Als het heel mooi weer is, en we zijn net wezen wandelen, dan laten we Famke ook even buiten slapen (goed ingepakt natuurlijk). Ze slaapt dan wat vaster en de frisse lucht zou ook gezond moeten zijn.

Gisteren zijn we ook naar het strand geweest, met Famke in de draagzak. Het was toch wel wat fris aan zee, dus we zijn vrij snel het bos ingedoken.

Dat was weer de update van deze week!

Groetjes Kim, Justin en Famke

 

 

Kerstfilmpje

Zondagochtend zijn we op bezoek geweest bij Slavisla. Een Servier die we kennen van de Deense les. Hij en zijn vrouw Silvia hebben een dochter van ongeveer 7 maanden. Zo konden we alvast zien wat ons te wachten staat. Zij hadden duidelijk wat meer problemen met de kleine Alessandra. Zij wordt nog steeds in slaap gewiegd door een van de ouders, wat natuurlijk een stuk minder simpel is met een baby van een kilo of 10. Zondagmiddag zijn we naar de verjaardag van Eveline en Iris Mens (de dochters van Ron; de manager van Justin) geweest.

Famke slaapt ondertussen aardig door sinds de kerst (6-7,5 uur per nacht). Dat is wel lekker. Weliswaar hebben we sinds we thuis zijn ook een paar nachten gehad dat ze niet doorsliep, maar afgelopen nacht weer wel, dus er is weer hoop. Ze blijft een beetje verkouden. Overdag is ze nu als ze wakker is, ontzettend actief, vooral met haar nieuwe speelgoed (zie filmpje). Doordat ze nu zoveel energie verbrand, doet ze na bijna iedere maaltijd even een dutje van een half uur tot een uur. Dan kan ik mooi wat werken of met haar gaan wandelen.

Hier dan het filmpje: Kerst 2008

Groeten Kim, Justin en Famke

Home sweet home!

Gelukkig nieuwjaar allemaal!

Wij zijn weer aangekomen in Denemarken. Het was wel vervelend om weer afscheid te moeten nemen van iedereen, maar ook weer fijn om weer in ons eigen huisje te komen en niet meer te hoeven rondsjouwen met een bomvolle auto. Toen we thuiskwamen werden verrast dat ons huis zo heerlijk naar hout ruikt. En het was ook weer heerlijk om op 1 matras met 1 dekbed te slapen :D. Op de terugweg was het eerst her en der nog wat glad en mistig, maar desondanks is het toch weer heel vlot gegaan, helemaal geen files. Famke was alleen de laatste paar uur wat onrustig. Het was wel slim dat we weer met de boot zijn gegaan, daar kon ze in ieder geval drie kwartier even naar hartelust bewegen. Ze lijkt weer behoorlijk gegroeid van al dat 'kerst-eten'. Binnenkort moeten we toch een bedje voor haar gaan zoeken.

Iedereen bedankt voor de gastvrijheid. Helaas is twee weken te kort om iedereen te bezoeken, maar eind maart/ begin april hopen we weer een weekje langs te komen.

Groetjes Kim, Justin en Famke