Na een nacht in een hotel vlakbij het vliegveld bij Sao Paolo rijden we met onze huurauto naar het strand (ongeveer 80 km). We moeten eerst de stad door, waar het natuurlijk verschrikkelijk druk is. Er staan allemaal mannetjes op de snelweg spullen te verkopen. Lang leve de GPS, want anders reden we er nu waarschijnllijk nog steeds rond. We zijn blij als we er doorheen zijn en op een tamelijk rustige tolweg komen naar het strand. Het was de bedoeling dat we in het apartement van Otavio (mijn Braziliaanse duik-buddy die ik ken van Curacao)xe2x80x99s oma zouden verblijven. Daar aangekomen blijken we eerst het exacte adres niet te hebben, en vervolgens blijkt in het gebouw waar we moeten zijn niemand iets af te weten van ons verblijf. Gelukkig zijn de Brazilianen ontzettend behulpzaam en worden we uiteindelijk door een Braziliaanse postbode die uitstekend Engels kan naar een goedkoop hotelletje geleid. Daar doet hij ook nog even het woord, want er zijn hier bar weinig mensen die iets anders spreken dan Portugees. Zodus belanden we in hotel Rio in Guaruja. De rest van de dag relaxen we wat, verkennen we de omgeving een beetje en doen wat boodschapjes. Het is hier een stuk minder warm en benauwd dan bij de Iguassu 
en in de Pantanal; best een verademing. De volgende dag staat Ilhabella op het programma. 
Dit eiland ligt ongeveer 200 km van waar we verblijven. Onderweg bewonderen we de subtropische/ atlantische bergbossen met afentoe een stralend wit zandstrand. Met de veerpond gaan we naar het eiland. We rijden (ei)landinwaards tot er een dirt road begint, wat we onze huurauto niet aan durven doen. We lopen verder naar Cachoeira de Toca; een gebied met watervallen en bossen. Het gebiedje wordt prive beheerd, door iemand die weliswaar geen Engels spreekt, maar wel Frans. Daar redden we ons wel weer mee. Een ander ventje leidt ons rond en vertelt (Portugees) waar we veilig kunnen zwemmen en waar het diep/ gevaarlijk is (blijkbaar hebben we het goed begrepen, want we zijn er nog steeds :D). We moeten ons ook even extra insmeren tegen de muggen/ dondervliegjes hier (tja, zie foto, blijkbaar niet genoeg gesmeerd...). We trekken onze zwemkleren aan en gaan genieten van de watervallen. Het is een beetje fris, maar echt een unieke ervaring. Er zijn in totaal ook maar 6 bezoekers, wat het nog specialer maakt. Echt geweldig. Na het zwemmen, praten we nog wat na met de beheerder (in ons beste Frans, verstaan gaat nog wel, maar praten is toch best moeilijk) en laat hij ons proeven van de drank die hij zelf stookt (van suikerriet, dus een soort cachaxc3xa7a), met tig smaakjes. Hij laat ze ons bijna allemaal proeven (wat een lol, alleen Justin moet hem flink remmen, want hij moet ten slotte nog rijden). Hij bereikt ook zijn doel, want we kopen twee flessen (een met gember en de andere met honing). Alweer zoxe2x80x99n supervriendelijke en behulpzame Braziliaan... De volgende dag pakken we onze spullen en is het weer tijd voor een lange, rustige terugreis...
Groetjes juki
Geen opmerkingen:
Een reactie posten