Na onze landing op Cuiba stonden de gids en chauffeur al op ons te wachten (na een paar dagen in de pantanal komen we er wel achter dat een rijbewijs en auto niet echt vanzelfsprekend is en daarom de gidsen hier dan ook niet zelf rijden). Klaar voor een bumpy ride :D. Eerste stuk van de weg is nog verhard met enorme gaten in de weg. Het wordt al snel donker. We stoppen nog even in Pocone, waar onze gids zijn spullen nog op moet halen. We krijgen zo ook een indruk van de over het algemeen extreem armoedige omstandigheden hier: een deel van de mensen leeft zelfs in tentenkampen. Veel mensen gaan in de pantenal vissen en daarvoor lopen/ fietsen ze vaak tientallen kilometers over de dirt road. Veel mensen doen dat xe2x80x99s avonds als ze klaar zijn met hun normale werk op onder andere de boerderijen (als ze al werk hebben). Daarna komen we bij de echte dirt road, nog ongeveer 45 km te gaan, naar onze pousada. Het is dan ook best spannend, want de chauffeur heeft er flink de sokken in en schiet van de ene kant van de weg naar de andere kant om de grootste gaten te ontwijken. Onderweg zien we al een slang, krab, vos, konijntjes, vogels, een hagedis en een miereneter! Rond 20 uur komen we aan in een drukkende hitte met wolken muggen. Het diner wordt gelukkig geserveerd in een ruimte waar het ongedierte buiten wordt gehouden en de kamer blijft ook redelijk ongedierte-vrij zolang de airco en ventilator aanblijft. Het eten op de pousada is veel beter dan in het hotel bij de Iguassu watervallen, ondanks dat we hier in de middle of nowhere zitten. De eerste dag in de Pantanal maken we xe2x80x99s ochtends een wandeling met onze gids Max, die ons niet altijd begrijpt, maar wel veel weet van de omgeving en de beesten die we zien. Er zijn extreem veel vogels en verschillende vogelsoorten in de pantanal. De pantanal is een wetland-gebied wat altijd voor een deel onder water staat. Rond december is het het natst en is toerisme zo goed als onmogelijk. In april is het water zover gezakt dat het meeste allemaal weer bereikbaar is (weliswaar met natte voeten :). In augustus staat er veel meer droog en vieren de insekten pas echt hoogtij in al het stilstaande water. Max vindt het in augustus het mooist, want dan staan ook de grote bomen in bloei en dat moet een prachtig gezicht zijn. Midden overdag wordt hier siesta gehouden, want dan is de hitte niet te harden. De eerste dag maken we hier dan ook dankbaar gebruik van en vallen in slaap na de lunch. We zetten Justins mobiel als wekker, want om half vier gaan we een ritje ter paard maken. De wekker gaat niet af en tegen 4 uur wordt er op onze deur geklopt. Oeps, een beetje verslapen. We trekken snel onze kleren aan, zonnebrand op, muggenspray op en gaan met die banaan. Met de paarden banjeren we dwars door de moerassen tot de zon ondergaat. Erg uniek. Na het diner staat er nog een nachtelijke tocht per truck op het programma. We zien kaaimannen, konijntjes, herten, margay (een katachtige), tapir, kikkers, belladonna (nachtbloeiende lelie) en elkaar ;).
Groetjes juki
Geen opmerkingen:
Een reactie posten