Ziek versus energiek

We hebben allemaal nogal in de lappenmand gezeten de afgelopen dagen. Famke heeft er gelukkig het minste last van. Zij is ook snot-verkouden, maar blijft extreem energiek. Ik heb het waarschijnlijk het ergste en ben dan ook thuisgebleven sinds afgelopen vrijdag (hopelijk vandaag de laatste dag). Het is ook lastig om er bovenop te komen, omdat ik 's nachts zo slecht slaap... Maar, afgelopen nacht eindelijk redelijk wat uurtjes geslapen. Vrijdag liep ik daardoor ook het Biogen kerstfeest mis. Vond ik wel jammer, maar nu kreeg Justin dan toch de kans om erheen te gaan, en die heeft zich goed vermaakt.

Zaterdag was Famke extreem energiek, wat wel heerlijk is als je zelf niet veel energie overhebt, dus zij heeft zich prima vermaakt. Ook zondag heeft ze prima gespeeld en hebben we onszelf nog even naar het zwembad gesleept en daar onze bacterien verspreid... Ze is wel weer een beetje in de peuter-puberteit. De laatste maanden was het nogal een probleem om haar in de douche te krijgen, eigenlijk sinds ze een keer in de douche gepoept had, was ze daardoor totaal van streek. Dus douchen ging zo snel mogelijk met een gillend speenvarken, snel inzepen, afspoelen en er weer uit. Daar is ze nu eindelijk weer overheen, en gaat nu weer met plezier in haar badje (ze is er wat groot voor, maar wij zijn al lang blij dat ze er vredevol in gaat). Nu maakt ze er wel regelmatig een probleem van als we haar ophalen uit de opvang. Ze wil vaak eigenlijk nog niet mee en laat dat graag aan heel Kregme weten met haar geschreeuw. Het ergste was afgelopen donderdag. Toen waren we vroeg naar de opvang gegaan, want er was een kerst-feest georganiseerd. Maar ondertussen voelde ik me helemaal niet meer lekker en Famke was ook al doodmoe, dus we besloten alweer naar huis te gaan voordat het feest eigenlijk goed en wel begonnen was. Toen Justin haar jasje aantrok, ging ze helemaal door het lint en bleef hysterisch schreeuwen. Na diverse stops op de stoep en een hoop medelijdende (doch begrijpende) blikken van andere ouders, hebben we haar in de auto gepropt (ik dacht nog, dadelijk denken ze dat ik een kind van een ander aan het stelen ben ofzo). In de auto moest ik de gordels vasthouden om te vermijden dat ze uit haar auto-stoel zou worstelen. Thuis aangekomen hebben we haar in de auto laten zitten, ben ik voorin gaan zitten en heb zo nu en dan gevraagd of ze klaar was. Na een paar minuten gaf ze de strijd dan op en mocht ik haar mee naar binnen nemen. Voor de tv hadden we moeite om haar wakker te houden, zo moe was ze geworden van haar eigen hysterische aanval. Temperament heeft ze in ieder geval :D, wat ook altijd het eerste is wat tegen ons gezegd wordt in ieder ouder-gesprek. Tegelijkertijd is ze het grootste deel van de tijd superlief en meegaand, ontzettend knuffelig en ze blijft regelmatig zeggen: 'Famke vindt haitie en memmie lief'. Hoe vaak ze het ook zegt, je hart blijft er van smelten. Wel praat ze momenteel erg veel Deens, waar ze duidelijk ook vaak een spelletje van maakt. Ze babbelt wat af.

Weblog heeft eindelijk alle berichtjes teruggeplaatst in mijn oude weblog. Nu is het nog wachten op de foto's in die oude berichtjes. Ik heb wel besloten om hier door te gaan, want het gebruikers-gemak van blogspot is echt velen malen beter dan weblog. Maar hopelijk kan ik in het nieuwe jaar mijn oude weblog in deze importeren, zodat ook de hele historie weer terug is.
Groetjes Kim