Zaterdag moet nog alles uitgepakt worden en beginnen we met een enorme berg was. Echt lekker gaat het ook vandaag nog niet met mijn been, wat niet zo gek is na een dag in de auto. Zondag gaat het alweer een stukje beter en ga ik ook weer even lekker zwemmen in mijn vertrouwde zwembad. Maandag hebben Famke en ik nog vrij en gaat Justin weer werken. Famke is een beetje mieperig en voelt wel aankomen dat de routine zonder haitie en memmie er weer aan zit te komen. Dinsdag komen we aan bij de opvang, en de eerste die we zien is haar beste vriendinnetje Lisa. Nou, Famkes dag kon niet meer stuk en wist niet hoe snel ze naar ons moest zwaaien. x92s Avonds is ze wel weer behoorlijk uitgeput en is ze lastig naar bed te krijgen. Ondertussen heb ik niet veel last meer van mijn been. Ik probeer iedere dag wat oefeningen te doen om mijn rug te sterken en soepel te maken en verder geen staand werk te doen. Op het werk proberen ze ook al gelijk mee te denken, hoe mijn werkzaamheden aangepast kunnen worden, zodat het zo min mogelijk belastend is. Hopelijk blijft het zo gaan, dan hoor je mij niet klagen. Donderdagochtend praten we even bij met een van de pedagogen van Famkes groep. Zij is toch wel weer verrast over de vriendschap tussen Lisa en Famke, die hun lol niet opkunnen dat ze weer samen zijn (ze hebben elkaar een week of 6 niet gezien). Lisa was wel beledigd toen er ook nog andere kinderen met Famke wilde spelen op dinsdag. `Mijn Famkexb4 zei ze toen. Ook horen we alleen maar positieve dingen over Famkes taalontwikkeling. Ze spreekt geen woord Nederlands daar en praat eigenlijk zeker zoveel/ goed als haar leeftijdsgenootjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten