Zaterdagochtend staan we rustig op, alle tijd, nog even badderen, een boodschapje doen. Ondertussen zakt mijn rugpijn langzaam door naar mij rechterbeen, waar ik niet echt vrolijker van word. Na de lunch vertrekken we naar Luxemburg. Famke valt prompt in slaap en wordt pas twee uur later wakker. Tegen halfvier komen we aan op de camping. Tina en Remko zijn ook net aan het inchecken. We gaan ons eerst even settelen en een beetje relaxen. En kijken waar de rest zit. Tina, Remko, Sebas en Nika zitten aan de andere kant van de camping, ongeveer 150 meter van ons vandaan, naast de speeltuin en de zwembaden. Juul (zus van Remko), Sarah, Lotte en Thom zitten direct naast ons. De eerste dagen gaan enigszins, tot mijn grote frustratie, aan me voorbij. Zondagmiddag begin ik dan toch maar aan de pijnstillers, waardoor ik vaak in de loop van de dag toch weer een klein beetje kan lopen, hoewel het nog steeds erg veel pijn doet in vooral mijn rechter enkel. De camping laat ook overal autox92s toe, dus ik kan ook afentoe met de auto naar Tina/Remko of het zwembad. In de loop van dinsdag/ woensdag begint het weer wat op te klaren en kan ik ook weer wat meer wandelen. Maandag zijn we nog een eindje gaan rijden op goed geluk en komen we bij een kasteel in Bourscheid uit. Famke en Justin verkennen het kasteel en uitzicht even, terwijl ik terugstrompel naar de auto. We lunchen daar in het dal en rijden weer terug naar de camping. Even weg zijn van de camping verbeterd mijn humeur aanmerkelijk.
Dinsdagmiddag komen Chrit en Cecile (de ouders van Juul en Remko) op bezoek. Ze hebben een heerlijke pasta-salade mee voor iedereen en x92s avonds worden we ook nog eens mee uit eten genomen, in het restaurant van de camping. Dat is een groot succes en de oudste kinderen hebben ook de grootste lol samen, terwijl ze achter elkaar aan rennen en op de trampolines springen. Woensdag na de lunch komen de andere opa en oma (die van Famke :D) ook op bezoek. Ze hebben hetzelfde hotelletje in Larochette als Chrit en Cecile de vorige dag. Het weer is wel wat minder deze middag. Dus Famke, ik en Justin gaan naar het x91binnenzwembadx92. Bij mooi weer is dit ook een buitenzwembad, want het hele dak kan opengeschoven worden. In het zwembad voel ik me vaak het lekkerst, de pijn in mijn been wordt nog extra geremd door de kou van het water en in het water kan ik me ook bewegen zonder gewicht erop. Erg fijn. Famke vindt het niet zo erg om veel tijd in en rond het zwembad te zijn.
Donderdag gaat het wel weer zo aardig, dat we (Justin, Famke, ik, Tina en Sebas) besluiten te gaan wandelen. We nemen de rolstoelroute naar Larochette, die toch echt wel extreem is voor een rolstoel. Onze kinderwagens kunnen het gelukkig nog wel net aan. In Larochette aangekomen ben ik wel aardig uitgeput en heeft Sebas ondertussen ook wat honger, dus zoeken we een terrasje op. Na wat rust gaan we weer op weg terug, en vinden mijn benen het wel fijn om weer bergop te gaan. Op de camping aangekomen ben ik toch wel uitgeput, maar zeer voldaan, dat we nog even echt hebben kunnen genieten van Luxemburg. x92s Avonds eten we met zijn allen pannenkoeken voor een echte afsluiting van onze vakantie. Vrijdag gaan we allemaal weer naar huis. Halfnegen hebben we controle van ons huisje, tegen negen uur zijn we op weg. Het gaat allemaal vrij soepel en tegen 4 uur x92s middags zijn we al in Hamburg en besluiten we dan toch helemaal door te rijden naar huis en niet nog een hotelletje te zoeken. Helaas is er nog wat file voor Lubeck en missen we ook nog net de boot. Maar om halftien x92s avonds zijn we dan toch weer thuis, lekker naar onze eigen bedjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten