Weer een normaal weekend (eigenlijk weten we nu al niet meer precies wat we gedaan hebben...). In ieder geval hebben we gezwommen op een regenachtige zondagochtend en zijn we 's middags naar de naturlegeplads gefietst, bij het strand. Eigenlijk was het ook prachtig strandweer 's middags, maar daar waren wij niet helemaal op voorbereid (we hadden Famke niet eens ingesmeerd). Verder hadden we een enerverende nacht van zondag op maandag. Om half vier hoorde ik iemand op de gang stampen en stuurde ik prompt mijn mannetje uit bed. Het duurde even voor hij Famke had gevonden in een hoekje van de gang. Die was dus wakker. Ze had nogal lopen kuchen 's nachts, dus ze mocht voor deze ene keer wel even verder slapen bij ons. Voor zover je dat slapen kan noemen in een tamelijk klein bed met ofwel een wild trappende dochter ofwel zo'n mini-plekje om te liggen dat je zo ongeveer uit bed valt. Maar ja, het was dus wel de eerste keer dat ze zelf uit bed was gekomen, normaal roepte ze ons altijd eerst. Gelukkig heeft ze de nachten erna weer prinsheerlijk geslapen. Vanochtend zat ze dan ook weer om halfzeven op de bank met haar knuffels om zich heen. Nog wel een beetje wennen hoor. Het wordt al een aardig grote meid.
Groetjes jukifa
En roepte moet natuurlijk riep zijn... Ik vond het al raar staan, gelukkig heb ik een alwetende Vlaamse moeder, die de Nederlandse grammatica natuurlijk wat beter meester is dan deze simpele Hollander.
BeantwoordenVerwijderen