Kim, Justin, Famke en Kasper in Denemarken: Proefschrift af!

Afgelopen week heb ik eindelijk mijn proefschrift afgerond! Deze week wordt officieel de manuscriptcommissie ingesteld (3 wijze heren, die bekijken of ze het goed genoeg vinden om een doctors titel te kunnen behalen). Ergens tegen het einde van het jaar, hoop ik het dan te mogen verdedigen en de daadwerkelijke titel in ontvangst te nemen. Pfff, daar zijn we dan vanaf. Nu nog even nadenken over de layout en uitvinden waar het te laten drukken. En dan nog een mooie postdoc-baan vinden, want dat zou ik toch het liefste willen.

Afgelopen vrijdag vertrok Justin naar Nederland, voor een neven-en-nichten-dag op zaterdag. Hij had weliswaar een camera bij zich, maar daar heeft hij bar weinig gebruik van gemaakt. Gelukkig zijn er nog wel eens andere mensen die een foto maken.
Famke en ik hoefden ook niet alleen te zitten, want Jochem en Arjen Schippers gaven een feestje. Helaas begon in de loop van de middag steeds meer prut uit Famkes ogen te lopen, lijkend op een oogontsteking. Niet zo heel handig, aangezien er heel wat kleintjes rondhobbelde op het feestje en een oogontsteking hardstikke besmettelijk is. Tegen half zeven had Famke het wel gehad en zijn we terug naar huis gegaan. Ze had nogal last van haar ogen, dus thuis eerst even goed schoongemaakt en nog een bammetje gegeten, want voor eten had ze natuurlijk geen tijd op een feestje (op een negerzoen na...). Al met al een prima dag zonder haitie :D. Zondag begonnen we haitie toch wel te missen, maar gelukkig konden we xe2x80x99s middag na haar middagdutje even samen skypen. Verder een lekkere luie dag. xe2x80x99s Avonds Famke in bad gedaan. Aangezien we dat soort dingen eigenlijk altijd met zijn tweexc3xabn (of driexc3xabn beter gezegd) doen, heb ik daar nog niet de perfecte handigheid in ontwikkeld. Famke kreeg het dan ook voor elkaar om net voordat ik haar in bad zette, over mijn heup heen te plassen. Fijn is dat... Famke had helemaal geen last meer van haar ogen op zondag. Maandagochtend begon het niet lekker. Famke gaf wat slijm over en had geen zin om te eten. Ook had ze erg slecht geslapen. Dus maar weer terug in bed gelegd en rondgebeld dat ik thuis zou blijven om op Famke te passen. Na een half uur werd ze vrolijk wakker, at ze wat, en ging ze vrolijk spelen. Tja, toen dacht ik, dan ga we het toch alsnog maar proberen. Op de opvang waren ze natuurlijk niet bijster blij om een kindje te ontvangen, wat je eerst hebt ziekgemeld, maar ze zagen ook wel dat ze vrolijk genoeg was. Na een kwartier werken werd ik alweer opgebeld. Ze hadden Famke getemperatuurd, 37.8, of ik haar maar weer op kon komen halen. Zo gezegd, zo gedaan. Uiteindelijk was ze wel behoorlijk moe, maar ziek was een groot woord. Dus xe2x80x98s middags dacht ik, dan kunnen we net zo goed Justin op gaan halen van het vliegveld. Dus even de dvd-speler geinstalleerd, zodat Famke ook rustig Nijntje kon kijken ondertussen. Dat was slechts een gedeeltelijk succes. Mevrouw was het eerst niet eens met de zon die teveel in haar oogjes scheen. Tegen de ring van Kopenhagen was ze een stuk tevredener, maar een paar minuten later, heeft ze zich uit de gordel geworsteld... We zetten het ding tegenwoordig al behoorlijk strak, dus hoe ze het voor elkaar heeft gekregen is nog een raadsel. Ik was ondertussen razend boos, en dat zorgde er in ieder geval voor dat ze in de stoel bleef zitten, tot ik veilig de snelweg af kon, om haar weer vast te zetten... Vervolgens door naar de luchthaven, waar Justin gelukkig al snel aan kwam. Ondertussen begon er toch weer wat prut uit haar oogjes te lopen. Vanochtend (dinsdag) werd ze dan ook wakker, terwijl haar oogjes niet meer open konden, echt heel erg sneu (maar misschien wel de reden dat ze had uitgeslapen tot half zeven?!). Justin toch maar met Famke naar de dokter en die heeft weer wat gegeven voor de oogontsteking. Morgen moet dat dan gaan werken, en dan zou ze donderdag weer naar de opvang moeten kunnen, hopen we.