Op bezoek bij ons nieuwe nichtje

Afgelopen vrijdag-ochtend vertrokken we richting Nederland, voor het eerst zijn we gevlogen met Famke. Op het vliegveld van Kopenhagen kon Famke zich prima vermaken. Eerst wat rondgeshopt en de wereldbollen bewonderd (restant van de klimaat-conferentie) en vervolgens ons gesetteld in de 'family area'. Ruim voldoende ruimte en speelgoed voor kids van alle leeftijden. In het vliegtuig zaten we helemaal achterin, samen met nog een familie met twee kleine kinderen. Het stilzitten tijdens opstijgen en landen beviel Famke niet zo, maar voor de rest vond ze het prachtig. Lekker naar buiten gekeken en gesjanst met het jongetje op de stoel achter ons. Ook nog een beetje water gegooid over de achterburen; gelukkig waren die ook wel wat gewend :D. Op schiphol ging het ook vlot en zaten we al snel in de trein naar Den Haag, daar even zoeken naar de juiste randstandrail naar Leidseveen. Tina heeft ons daar even opgehaald, aangezien 10 minuten door de sneeuw baggeren met bagage toch niet zo relaxt is. Toen konden we eindelijk ons nichtje bewonderen, ondertussen een maand oud.

Famke was ondertussen totaal uitgeput van het reizen en is op tijd haar bedje ingerolt. Ze leek er allemaal wel vrede mee te hebben, tot natuurlijk middernacht. Ze was niet echt meer te troosten, dus toch maar even met haar opgestaan. Toen heeft ze nog een bammetje gegeten en een glas melk gedronken en waren we weer klaar voor de rest van de nacht. Zaterdag was een lekker rustige dag. Opa en oma hebben de sneeuwstorm nog getrotseerd om toch nog even langs te komen, na de lunch zijn zij weer snel vertrokken om voor de ergste stormen weer thuis te zijn. Zondagmiddag hebben we nog even met Detmer en Hester in Den Haag in de kroeg gezeten. Veel te kort natuurlijk, maar ja, het zal waarschijnlijk weer ettelijke maanden duren voor we elkaar weer kunnen zien. Maandagochtend was Famke weer vroeg wakker, dus konden we mooi op tijd de spullen weer pakken en op ons gemak naar het vliegveld gaan. Tijdens het wachten heeft Famke even een hoop stoelen verplaatst in de wachtruimte, ze vindt het echt prachtig om op die manier te lopen. We mochten als eerste het vliegtuig in, samen met nog 4 baby-gezinnetjes. Het vliegtuig was wel wat groter en voller en vertrok door het trage boarden en rijden naar de polderbaan een half uurtje te laat. Nou ja, ons hoor je niet klagen hoor, SAS heeft dit keer wel een plusje gekregen. We hadden op de terugweg een extra stoel, dus Famke vermaakte zich ook weer prima.  

Groetjes jukifa