Bbbbbbrrrrrrrr

De winter blijft hier heersen, vandaag weer een sneeuwstorm over het hele land. Over het algemeen vrij rustig weer, maar al ergens sinds december niet of nauwelijks meer boven nul geweest en in de vooruitzichten komen we er ook niet boven. Waarschijnlijk is het de koudste januari in 23 jaar tijd. We hebben een aantal ramen eigenlijk bijna altijd op een kiertje staan voor de verluchting, maar vandaag was de sneeuw daardoor binnengewaaid. Niet zo handig... En 's nachts slaap ik in een dikke pyama en sokken om een beetje warm te blijven. Het verkeer lijkt er ondertussen wel aardig aan gewend. Ondanks de sneeuwstorm, waren we met een minuut of twintig vertraging alweer thuis.

Famke maakt weer vorderingen. Gisteren heeft ze voor het eerst echt los en bewust 3 a 4 stapjes gezet. Ze rent wel vaak over van de tafel naar de bank, maar dan laat ze zich toch min of meer vallen. Gisteren heeft ze dus daadwerkelijk gelopen, weliswaar nog wat onzeker. En met het eten gaat ze ook steeds meer zelf doen. Ze begint het principe van een lepel door te krijgen. Natuurlijk komt er nog steeds evenveel naast de mond, als in de mond. De yoghurt in je haren smeren is ook heel leuk en als dat geen optie is, dan gooit ze het allemaal op de grond... We brengen dan ook heel wat tijd op de grond door, om alle restjes weer terug te vinden en het bestek weer in te zamelen. Ook heeft ze haar eigen pannesetje gekregen om wat 'droog' te oefenen.

Ondertussen is er weer een van de artikelen voor mijn proefschrift afgewezen, maar ook eentje geaccepteerd (als we nog wat veranderingen doorgevoerd hebben). Voor de rest gaat het allemaal zijn gangetje. Mijn verkoudheid begint langzaam wat beter te worden.

Groetjes jukifa

Druk, druk, druk!

Goed en wel terug uit Nederland, kreeg Famke weer een flinke verkoudheid. Zo erg, dat zowel ik als Justin een dagje met haar thuis ben gebleven. Vrijdag ging het wat beter, dus is ze weer naar de opvang gegaan. Vrijdagmiddag kwamen ook mijn ouders aan, samen gingen we Famke weer ophalen. Maar ja, toen lag ze te slapen, dus eerst maar even naar huis. Ze was een beetje uit haar normale slaap-ritme en werd 's ochtends vaak al om 4 uur wakker in wanhoop, omdat ze op haar doekjes gaat liggen in de loop van de nachten en dan dus niet meer kan tutten. En het kuchen helpt natuurlijk ook niet om lekker door te slapen. In het weekend was Famke toch ook nog niet helemaal hersteld en heeft afentoe lekker bij oma of opa gehangen. Zaterdagmiddag hebben Justin en ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om even te gaan winkelen in Roskilde, wat een erg leuk en uitgebreid (overdekt) winkelcentrum blijkt te hebben. Toch wel wat makkelijker met zijn tweeen, dan met de kinderwagen erbij. Verder was het nog steeds steenkoud, dus we hebben niet kunnen wandelen met opa en oma. Zondagavond knapte Famke flink op en liet zich nog even van haar beste kant zien. Ze is nu weer haar vrolijke zelf, maar ze wil maar niet volledig terugkomen in haar oude slaapritme, dus we gaan er niet zelden om 5 uur alweer uit (gelukkig is de opvang ook al om 6 uur open en kunnen we dan gewoon wat eerder gaan werken). Door het slaapgebrek en nu weer een verkoudheid van mij, wil het maar niet opschieten met de laatste loodjes van mijn proefschrift. Toch niet echt fijn om dat nog af te moeten maken naast een fulltime baan. Daar heb ik het daarentegen erg naar mijn zin. Hele aardige mensen in mijn groep en leuk om nu eens een keer met cellen en virussen te werken in plaats van met plantjes en beestjes.

Hier nog een filmpje van de afgelopen twee maanden (voornamelijk opgenomen begin december in Nederland, maar ook nog wat van de laatste weken): Famke 13-15 mnd

Groetjes jukifa

Op bezoek bij ons nieuwe nichtje

Afgelopen vrijdag-ochtend vertrokken we richting Nederland, voor het eerst zijn we gevlogen met Famke. Op het vliegveld van Kopenhagen kon Famke zich prima vermaken. Eerst wat rondgeshopt en de wereldbollen bewonderd (restant van de klimaat-conferentie) en vervolgens ons gesetteld in de 'family area'. Ruim voldoende ruimte en speelgoed voor kids van alle leeftijden. In het vliegtuig zaten we helemaal achterin, samen met nog een familie met twee kleine kinderen. Het stilzitten tijdens opstijgen en landen beviel Famke niet zo, maar voor de rest vond ze het prachtig. Lekker naar buiten gekeken en gesjanst met het jongetje op de stoel achter ons. Ook nog een beetje water gegooid over de achterburen; gelukkig waren die ook wel wat gewend :D. Op schiphol ging het ook vlot en zaten we al snel in de trein naar Den Haag, daar even zoeken naar de juiste randstandrail naar Leidseveen. Tina heeft ons daar even opgehaald, aangezien 10 minuten door de sneeuw baggeren met bagage toch niet zo relaxt is. Toen konden we eindelijk ons nichtje bewonderen, ondertussen een maand oud.

Famke was ondertussen totaal uitgeput van het reizen en is op tijd haar bedje ingerolt. Ze leek er allemaal wel vrede mee te hebben, tot natuurlijk middernacht. Ze was niet echt meer te troosten, dus toch maar even met haar opgestaan. Toen heeft ze nog een bammetje gegeten en een glas melk gedronken en waren we weer klaar voor de rest van de nacht. Zaterdag was een lekker rustige dag. Opa en oma hebben de sneeuwstorm nog getrotseerd om toch nog even langs te komen, na de lunch zijn zij weer snel vertrokken om voor de ergste stormen weer thuis te zijn. Zondagmiddag hebben we nog even met Detmer en Hester in Den Haag in de kroeg gezeten. Veel te kort natuurlijk, maar ja, het zal waarschijnlijk weer ettelijke maanden duren voor we elkaar weer kunnen zien. Maandagochtend was Famke weer vroeg wakker, dus konden we mooi op tijd de spullen weer pakken en op ons gemak naar het vliegveld gaan. Tijdens het wachten heeft Famke even een hoop stoelen verplaatst in de wachtruimte, ze vindt het echt prachtig om op die manier te lopen. We mochten als eerste het vliegtuig in, samen met nog 4 baby-gezinnetjes. Het vliegtuig was wel wat groter en voller en vertrok door het trage boarden en rijden naar de polderbaan een half uurtje te laat. Nou ja, ons hoor je niet klagen hoor, SAS heeft dit keer wel een plusje gekregen. We hadden op de terugweg een extra stoel, dus Famke vermaakte zich ook weer prima.  

Groetjes jukifa

Oud en Nieuw!

Famke en ik zijn een heerlijk weekje thuis geweest. Fijn om weer eens zo intensief met haar samen te zijn. Ze is erg druk met leren lopen en heeft soms behoorlijk wat slaap nodig om het allemaal een beetje bij te kunnen benen. Woensdag zijn we nog even bij Mette en Sofia op bezoek geweest (van mijn mama-groep). Ouderjaarsdag zijn we 's avonds naar een collega van Justin geweest. Hij heeft sinds oktober ook een dochter met zijn vrouw. Zij vonden het wel leuk om te zien wat hun over een jaar te wachten staat. Ze hadden ook een enorme knuffelbeer met verschillende kleuren lichtjes, dat vond Famke prachtig en ook een (pilates)bal (skippy-bal zonder handvaten) viel erg in de smaak. Tegen 8 uur probeerde we Famke op bed te leggen, maar daar was madam het echt niet mee eens. Na heel wat uurtjes vrolijk spelen, viel ze dan rond half elf op mijn arm in slaap. Toen haar voorzichtig op bed gelegd. Kwart over elf werd ze weer krijsend wakker en we zagen wel aankomen dat dat niet over zou gaan. Dus toch maar onze spullen gepakt en weer terug naar huis gegaan. Thuisgekomen viel ze gelijk in slaap in haar vertrouwde bedje. Justin heeft nog even zijn ouders gelukkig nieuwjaar kunnen wensen en iets na twaalven zijn wij ook ons bed ingedoken, wetende dat madam waarschijnlijk toch weer vroeg wakker zou worden. Ze sliep wel wat onrustig, maar zowaar was het toch 8 uur voor we er echt uit moesten, dus dat was weer een meevaller. Ouderjaarsdag heb ik ook nog oliebollen gemaakt, die ook bij de Denen in de smaak vielen.

Maandag aan de slag op mijn nieuwe werk. Gelukkig nieuwjaar allemaal! Groetjes jukifa