Het waren wat zware weken. Kasper had behoorlijk wat moeite met wennen aan het nieuwe huis en werd na twee weken ook nog eens een week ziek (niet ernstig, maar gewoon ontzettend vervelend). Dus wij waren behoorlijk moe, van iedere nacht rond 3 a 4 uur met hem opstaan. Maar na drie weken in het nieuwe huis stond de vakantie op de planning!
Kasper werd nog precies beter voor we vertrokken, dus vol goede moed namen we het vliegtuig naar Spanje. Kasper was niet eens zo heel gestressd door de reis en paste zich heel snel aan in het vakantiehuis in Spanje en sliep daar veel beter dan in ons nieuw huis in Denemarken. Wat een opluchting! We hebben echt enorm kunnen genieten en zelfs wat bij kunnen slapen.
Het weer was niet schitterend, maar we hebben toch regelmatig de zon gezien en met uitzondering van 1 dag met volop regen, konden we toch regelmatig lekker naar buiten:
Ook heb ik een flinke bergwandeling (ongeveer 10 km) gemaakt met de mannen. Heerlijk even flink inspannen en genieten van de natuur. Lang geleden dat ik gewandeld had zonder kinderwagen.
Verder was het vooral genieten van het bij elkaar zijn met de familie en de kinderen. Famke en Nika konden heerlijk met elkaar spelen en ook Sebas mocht zo nu en dan meedoen. Kasper heeft een stuk beter leren staan en kan met ondersteuning nu wat stappen. Zo liet ik hem vandaag even 2 minuutjes alleen, en gelijk had hij alweer wat van de koffietafel weten te halen...
In een stadje aan het strand stuiten we ineens op een prachtig stadswater. Afwatering van een flink gebied kwam hier in zee en het was aangelegd in een prachtig park met speelmogelijkheden voor de kinderen en ook veel beplanting voor de reiniging van het water voor het in zee uitkwam. Mijn ecologen hart ging er toch weer even sneller van kloppen.
Kortom een heerlijke vakantie en nu gaan we er weer tegenaan!